Satellite Reign is een futuristisch tactische real-time strategy RPG. Ontwikkeld door studio 5-Lives en gezet in een cyberpunk-achtige stad vol met grote kantoorgebouwen, zweefauto’s, patrouilles bewaking die de straten in de gaten houdt, drones en heel veel neon kleuren. Je bestuurt een team van 4 verzetsstrijders, genaamd Agents, om een grote conglomeraat genaamd Dracogenics te saboteren. Dracogenics heeft een ontzettend grote macht in handen en manipuleert de overheid om naar de pijpen van de organisatie te dansen. Het gewone volk lijdt hieronder terwijl de rijken vertoeven in luxe. Jij gaat de stad waarin zij operen flink aan zijn grondvesten doen schudden.

Het spel speel je vanuit een vogelperspectief. Je kan Agents als groep of individueel besturen. Zo kan je er voor kiezen om voordat je aan een missie begint je team in tweeën te splitsen en op verschillende plekken naar binnen te gaan. Elke Agent heeft zijn eigen speciale vaardigheden, gaandeweg verdien je skill points om deze te unlocken. De Soldier Agent heeft bijvoorbeeld een vaardigheid om in een soort van megawoede te gaan en hiermee dubbele tot vierdubbele damage te doen. De Support Agent kan units goed healen en heeft een scan functie waarmee je kan zien waar camera’s van stroom worden voorzien. Jij kan dan bepalen of het de moeite waard is om de stroom er van af te halen. De Hacker kan het brein van mensen overnemen, waaronder de bewaking, om mee te vechten of om naar het laboratorium te sturen voor kloonmateriaal. Hierover straks meer. Als laatst is er de Infiltrator die onzichtbaar kan worden, ook voor het oog van de camera’s.

We are the robots
Aan het begin is er een korte tutorial over het gebruik van de vaardigheden, hoe je dekking voor bewaking en camera’s zoekt, hoe je deuren open maakt. Daarna word je in de stad losgelaten en mag je het zelf verder uitzoeken. Het eerste doel is om een goede bron van inkomsten te krijgen, bijvoorbeeld door het hacken van pinautomaten waardoor kleine transacties naar de bankrekening van jouw team worden doorgesluisd. Met het geld kan je betere uitrusting, gadgets, wapens en augmentations kopen. Dat laatste zijn mechanische onderdelen die ledematen, organen en zelfs compleet neurologische verbindingen vervangen en beter maken. Denk bijvoorbeeld aan robotbenen waarmee je sneller kan sprinten, de ruimte waar je nieren zitten vervangen door munitie opslag en zenuwverbindingen waardoor je reactievermogen een boost krijgt, wat de kans verhoogt dat je kogels ontwijkt.

Er is een brede selectie aan wapens in 3 type klassen; normale vuurwapens, laser en plasmawapens. Elk type wapen heeft zijn eigen voordelen; normale wapens doen goede damage tegen onbeschermde targets. Laserwapens maken energieschilden sneller stuk en plasmawapens doen armor snel wegsmelten. De verschillende soorten speeltjes kan je aanschaffen op de zwarte markt of door het stelen van prototypes tijdens missies. Let op want prototypes zijn voor enkel gebruik, als je Agent doodgaat terwijl dat hij een prototype vast heeft, dan verdwijnt ook je prototype. Daarnaast beschikt je team ook over een laboratorium waar je wetenschappers naar toe kan sturen. Als je de omgeving scant kan je kenmerken van burgers herkennen, daar zitten soms wetenschappers tussen. Vervolgens kan je ze omkopen om voor jou te werken en prototypes te ontwikkelen voor massaproductie. Als je een prototype laat ontwikkelen kost dat tijd en geld. Door meer geld per minuut in het onderzoeken te stoppen is het product sneller af.

Maar wie ben je nou werkelijk?
Eerder had ik het erover dat de Hacker Agent het brein van anderen kan overnemen en mensen door te sturen naar het lab voor kloonmateriaal. Jouw Agents zijn namelijk geen unieke sneeuwvlokjes maar klonen van klonen van klonen van klonen. Ze zeggen dan ook niets en hebben geen persoonlijkheid. Door mensen van de straat te plukken en naar het lab te sturen kan je het uiterlijk van je Agent aanpassen. Daarbij krijgen Agents ook kleine bonussen voor hun stats als je vers genetisch materiaal gebruikt. Meer health en accuracy bijvoorbeeld.

Ik vind dit één van de betere ideeën die ze in het spel hebben gestopt. Een band krijg je niet maar in essentie is iedereen op straat een potentiële Agent. Bewakingspersoneel en bodyguards bij clubs hebben doorgaans dan ook betere stats dan zwervers op straat. En ach, zo’n zwerver hoef je toch niet van zijn persoonlijkheid te strippen? Die heeft al genoeg ellende meegemaakt.

”En ach, zo’n zwerver hoef je toch niet van zijn persoonlijkheid te strippen?”

Herhalingsoefening
De kracht van het spel ligt in de manier hoe je met je units speelt. Welke vaardigheden, uitrusting en wapens geef je ze en uiterlijk via klonen. Helaas valt het spel snel in herhaling, het grote merendeel van de missies bestaat uit het infiltreren van kantoorgebouwen die er haast allemaal hetzelfde uit zien. Ze nemen wel toe in moeilijkheid, meer patrouilles, camerabewaking en turrets om indringers af te maken. Heel soms ga je de stad door om wat pakketjes op te halen of om een vuil klusje voor iemand anders te doen en een target af te maken. Dit is alleen pijnlijk saai want de pakketjes hebben meestal geen enkele beveiliging. Targets die je moet uitschakelen vechten niet terug en rennen enkel weg wanneer ze je in de gaten hebben.

Natuurlijk krijg je de politie op je hielen wanneer je iemand uitschakelt maar zodra je bij een savepoint staat verzwakt de aandacht van de politie alsof er niks aan de hand is. Je acties hebben geen blijvende impact op de stad. Als je er voor kiest om met granaten een bedrijventerrein kapot te maken om de missie te halen, keer je later terug en alles is weer hersteld. Alsof er niks is gebeurd. De stad is in 4 districten verdeeld en bieden wel een stukje verschil in sfeer. Het helpt alleen niet dat de camera een stukje aan de stroeve kant is, want ook is het niet mogelijk om 360 graden te draaien om iets van een andere hoek te bekijken, wat zonde van de mooie stad is die ze hebben gemaakt.

Conclusie

70

Satellite Reign is zeker geen slecht spel, er zit veel plezier in het customizen van je Agents en de vrijheid om te bepalen hoe je missies aanpakt. De cyberpunk-speeltuin biedt helaas weinig variatie en dat is zonde. De soundtrack is ook niet om over naar huis te schrijven, er is hier ook weinig afwisseling. Het verhaal ligt behoorlijk op de achtergrond geschoven. Enkel via gehackte e-mails en logboeken kom je iets meer te weten over de achtergrond van wat er gaande is. Er zijn geen cutscenes te vinden, enkel een kort stukje ter afsluiting van het spel en de neon verliest zijn glans te snel om echt te lonken.