De indie-ontwikkelaar Housemarque werkt al geruime tijd samen met Sony om verschillende toptitels naar PlayStation te brengen. Dit hebben ze eerder gedaan met games als Resogun en Dead Nation, welke allebei op zowel PS3 als PS4 speelbaar zijn. Housemarque’s recent verschenen titel Alienation, neemt veel weg van Dead Nation, maar weet ook deze titel goed uit de verf te komen?

Net als Dead Nation is Alienation een twin-stick shooter. Je neemt hierbij de rol van een soldaat over die zich een weg moet banen door hordes vijanden in de vorm van, je raad het al, aliens. Als speler heb je de keuze uit drie verschillende soldaten welke allen hun eigen vaardigheden hebben. De één kan genezen terwijl de ander het juist van het sluipen moet hebben. Bij je strijd tegen het alien ras, kun je hulp krijgen van andere spelers online. Met een maximum aantal van vier spelers neem je het op tegen de aliens. Er zijn verschillende levels, waar je verschillende missies in moet voltooien. Van het bewapenen van een kanon, tot aan het verslaan van de bazen op een ruimteschip, in Alienation is genoeg te doen. Helaas komt het veelvuldig voor dat je gebieden bezoekt waar je al eens eerder op hebt gevochten. Alhoewel de game prachtig is vormgegeven, voelen de levels om deze reden na een tijdje erg repetitief aan. Dit is een gemiste kans. Gelukkig trok het samenspel met anderen mijn aandacht op zo’n manier weg dat ik mij kon blijven vermaken op deze levels.

Vloeiende samenwerking
De coöperatieve functie is waar de hele game op rust. In je eentje is de game lastig, langdradig en eigenlijk zelfs te saai. De multiplayer maakt Alienation daarentegen juist spannend. Dit heeft ook een keerzijde. De coöperatieve functie is namelijk alleen online te bereiken. Samen met vrienden op de bank aliens uitmoorden zit er dus helaas niet in. Afhangend van de hilariteit die het bestrijden van hordes vijanden met zich mee kan brengen op lokaal niveau is het gebrek van een offline co-op modus dus erg jammer. Toch is het sterk aan te raden om de game alsnog in online co-op te spelen. Het teamspel werkt namelijk zo vloeiend dat gevechten ook zonder chat met succes kunnen worden afgerond. Dit wil niet zeggen dat de game makkelijk is, want niets is minder waar. De game beschikt namelijk over een zenuwslopende moelijkheidsgraad. Als de hordes vijanden nog geen problemen opleverden, zijn het wel de mini bazen die jouw leven zuur proberen te maken. Vrijwel elk level is verrijkt met zo’n drie optionele vijanden die verruit sterker zijn dan het onderkruipsel waar je het grootste gedeelte van de game tegen vecht. Zowel de grote vijanden als de onderdanen variëren vrij weinig in design, maar na meerde speelsessies ben ik dit onderhand wel gewend van Alienation.

”Van het bewapenen van een kanon, tot aan het verslaan van de bazen op een ruimteschip, in Alienation is genoeg te doen!”

Verslavend als Borderlands
Bij het verslaan van deze grote mini bazen is er een grote kans dat zij goede wapens achterlaten die je als speler kunt oppakken. Deze wapens verschillen in sterkte afhankelijk van het niveau, maar ook afhankelijk van de zeldzaamheid. Zo zijn witkleurige wapens nogal zwak en oranjekleurige wapens verruit het sterkst. Dit brengt wel met zich mee dat deze oranje wapens ontzettend zeldzaam te verkrijgen zijn. Het zoeken naar de sterkste wapens geeft daarbij een gevoel dat te vergelijken is met games als Borderlands, en weet op dat aspect net zo verslavend als Borderlands over te komen. Naast de verschillende kleuren zijn er geen andere zichtbare veranderingen die het uiterlijk van de wapens met zich meebrengen. Je aanvalsgeweer beschikt altijd over hetzelfde design. Alienation is duidelijk een game waar repetitiviteit een groot onderdeel is van je ervaring.

Level-up
De game brengt ontzettend veel replay waarde met zich mee, wat eigenlijk best vreemd is gezien de minpunten die ik al heb opgesomd over de repetitiviteit. Tot slot is er nog een levelsysteem, waardoor je jouw personage kunt blijven verbeteren. In de game zijn vaardigheidspunten te verdienen waarmee nieuwe vaardigheden en wapenupgrades te ontgrendelen zijn. Wanneer jouw personage in level stijgt, ontvang je een nieuwe vaardigheidspunt die je kunt gebruiken om actieve en passieve vaardigheden te ontgrendelen. In totaal zijn er 12 actieve en 12 passieve vaardigheden te ontgrendelen die weer onder te verdelen zijn in 24 punten per soort soldaat. Naast het uitbesteden van je vaardigheidspunten is het ook mogelijk om in het menu je wapens te selecteren. Zo kan je maar liefst drie wapens bij je dragen. Dit zijn een primary, secondary en een heavy weapon.

Conclusie

65

Alienation wist mij keer op keer terug te trekken naar de levels. Alhoewel de game prachtig is vormgegeven, voelen de levels na een tijdje erg repetitief aan. Dit is een gemiste kans. Gelukkig zorgen het verslaan van vijanden en het bemachtigen van zeldzame wapens ervoor dat de game interessant blijft. Ook de online co-op weet goed uit de verf te komen en dit was voor mij de grootste drijfveer om de game keer op keer te blijven spelen. Helaas is Alienation niet op lokaal niveau coöperatief speelbaar, dus spelers die liever in hun eentje aan de slag gaan willen, kunnen Alienation maar beter van zich weghouden. Alienation is namelijk een ervaring die in mijn ogen alleen maar leuk is wanneer deze gedeeld wordt met anderen.