BioShock: The Collection – review

In BioShock: The Collection krijg je maar liefst alle drie de delen uit de franchise inclusief bijbehorende DLC. De eerste twee delen hebben een grafische poetsbeurt gehad. Het derde deel is hetzelfde gebleven. Drie games inclusief alle uitgebrachte DLC klinkt mooi. Desalniettemin zijn er een paar dingen op te merken aan de games.

Voor wie niet bekend is met de BioShock-games geef ik even een korte uitleg waar elk deel overgaat. In het eerste deel speel je Jack, een passagier aan boord van een vliegtuig wat door technische storing in zee stort. Je komt een vuurtoren tegen waarin je met een mini-onderzeeër naar een gigantische stad onder de zee wordt gebracht genaamd Rapture. Deze stad werd door een rijke zakenman gebouwd waar allerlei genieën, politici, zakenlui en succesvolle mensen ter wereld ongestoord hun gang konden gaan met experimenten, handel en een extravagante levensstijl erop nahouden. Helaas hield deze utopie niet stand en werden mensen gek omdat ze hun DNA konden veranderen om zo superkrachten (Plasmids) te gebruiken. Jack wordt door ene Atlas gevraagd om hem te helpen de orde terug te brengen in de stad. Al zal Jack zijn eigen DNA moeten veranderen om te overleven.

Daddy is going to get you!
In deel twee kruip je in de huid van Delta: een Big Daddy in Rapture. De Big Daddy’s in BioShock zijn een bizarre soort bodyguards van kleine meisjes genaamd Little Sisters. Deze meisjes zijn een bron een wondergoedje genaamd ‘ADAM’. Met ADAM kan je nog meer Plasmids tot je beschikking nemen, maar het lijdt uiteindelijk tot waanzin bij de gebruikers. Delta beschermt een Little Sister wanneer hij door mind control wordt geforceerd zichzelf door het hoofd te schieten. Hij belandt in een coma en ontwaakt tien jaar later dankzij de kracht van andere Little Sisters die hem weer tot leven wekken. Delta wil de Little Sister die hij onder zijn hoede had terug vinden en wraak nemen.

Bioshock Infinite is het derde en voor alsnog laatste deel in de franchise. Hierin speel je als detective Booker DeWitt die erop uit wordt gestuurd om een meisje genaamd Elizabeth te zoeken in ‘Columbia’, een grote vliegende stad hoog boven de wolken. Booker’s aanwezigheid wordt niet op prijs gesteld en hij wordt al snel opgejaagd. Uiteindelijk vindt hij Elizabeth en komen ze terecht in een klassenstrijd tussen arm en rijk Columbia. Daarbij ontwaken ook de mysterieuze krachten die Elizabeth in haar heeft.

“Mocht je de games nog niet eerder hebben gespeeld, dan is de BioShock Collection een mooie manier om kennis te maken met de franchise!”

Ijzeren gameplay
Wat de BioShock-games zo tof maakt om te spelen is de perfecte relatie tussen het schieten met het groot scala aan vuurwapens en het gebruik maken van Plasmids. Met rechts bedien je vuurwapens en met links Plasmids. Beiden zijn snel te verwisselen tussen combat, waardoor er haast oneindig veel mogelijkheden zijn om tegenstanders te lijf te gaan. Steek ze in de fik om ze vervolgens met een shotgun aan gruzelementen te schieten. Bestook ze met een zwerm killer bees en haal ze neer met een kruisboog of hypnotiseer een Big Daddy om als jouw persoonlijke bodyguard te dienen. Alle wapens en plasmids zijn geleidelijk te upgraden waardoor jouw personage steeds krachtiger wordt. Je zult het ook nodig hebben, want de Splicers die je tegen komt zijn niet mals. In de eerste twee BioShock-games zitten ook nog leuke mini-games zoals het hacken van bewakingsapparatuur, drones (ja, toen al!) en kluizen. Het zorgt voor een frisse afwisseling tussen de combat en het beloont het rondspeuren en ontdekken.

Mankementen
Er is niks mis met hoe het eerste deel uit 2007 en het tweede deel uit 2010 eruit zien. Fans van het eerste uur zijn niks tekort gekomen. Mocht je de games nog niet eerder hebben gespeeld, dan is de BioShock Collection een mooie manier om kennis te maken met de franchise. Toen de collectie in september uitkwam waren de reacties van mensen (en die van mij) niet goed. Het eerste deel zat vol met bugs en glitches. Willekeurige crashes, problemen met de audio en sommige mensen waren hun save files na vele uren spelen uit het niets verloren. Inmiddels zijn meerdere fixes uitgekomen, die de grote fouten hebben opgelost. Ikzelf ben gelukkig mijn save files niet kwijt geraakt maar wel heb ik te maken gehad met meerdere crashes evenals audioproblemen tijdens het spelen van het eerste deel. Gelukkig speelde het tweede deel heerlijk weg zonder enige glitches of crashes en hetzelfde geldt voor het derde deel, al kent die game geen grote veranderingen ten opzichte van het originele BioShock Infinite uit 2013.

Het remasteren van games en bij elkaar bundelen is prima, maar zorg er dan wel voor dat ze allemaal goed werken. Vooral bij een goede franchise als BioShock is het niet tof om tijdens het spelen van het eerste deel tegen allerlei bugs, glitches en crashes aan te lopen. Dit had waarschijnlijk voorkomen kunnen worden als er aan betere kwaliteitscontrole en bug testing was gedaan. Want een ervaring als BioShock hoort gewoon feilloos te zijn.