Waar Battlefield terug in de tijd keert, gaat Call of Duty juist vooruit. Zo ver vooruit dat dit nieuwe deel van de franchise in de ruimte afspeelt. De onthulling van de game in juni werd niet door iedereen positief ontvangen en veel personen bevooroordeelden de game. Persoonlijk vond ik Call of Duty: Black Ops III een toffe game. Weet Infinity Ward dit te overtreffen met Call of Duty: Infinite Warfare?

In de singleplayer speel je als Nick Reyes, een luitenant die door omstandigheden gepromoveerd wordt tot kapitein. De aarde heeft nog maar weinig resources over, waardoor nieuwe resources van andere planeten gehaald dienen te worden. Om dit mogelijk te maken is de United Nations Space Alliance opgericht. Natuurlijk moet de Alliance beschermd worden en daarvoor is de SATO (Solar Associated Treaty Organization) in het leven geroepen, waar Nick Reyes deel van uitmaakt. De tegenstander in het verhaal is de SDF (Settlement Defense Front) die koste wat het kost de UNSA kapot wil maken. Het klinkt als een standaard plot van een shooter-game en het verhaal is ook niet heel bijzonder, maar hoe dit verhaal in beeld gebracht wordt is geweldig.

Diverse perks
Om te beginnen is de hele fundering van de Call of Duty-singleplayer veranderd. Het is een naadloos verhaal geworden zonder laadschermen. Dat zorgt ervoor dat je aandacht nooit verslapt en de game je direct in zijn greep heeft. Ook is de game veel meer open dan voorgaande delen. Zo zijn er nu de hoofdmissies en de zijmissies. In de zijmissies zijn diverse perks voor Nick’s battlesuit te vinden. Denk hierbij aan multiplayer-perks zoals Quickdraw en Sleight of Hand. Voor een verzamelaar als ik is dit erg tof, omdat je jouw personage hierdoor kan laten groeien. Verder is het mogelijk om de Jackal, het vliegtuig waarmee je luchtgevechten in de ruimte kunt hebben, te customizen. De luchtgevechten zijn erg bruut in beeld gebracht en geven het gevoel dat je in de cockpit zit (alsmede vanwege het lanceer proces dat je altijd moet uitvoeren). De singleplayer is behoorlijk gevarieerd, het ene moment zit je in de Jackal en het andere moment ben je bezig met ruimteschepen uit de lucht te knallen of schiet je op een asteroïde honderden vijanden neer met diverse high-tech wapens en gadgets. Onder deze gadgets vallen bijvoorbeeld seeker grenades (kleine spinnetjes die richting het doel lopen en deze vervolgens to kingdom come opblazen), low gravity grenades en een uitklapbaar schild.

Gruwelijk gadget
Naast de gevarieerde missies zijn ook de manieren om iemand te killen afwisselend. De tofste vind ik de grappling hook, die al in de E3 presentatie te zien was. Maar pas op het moment dat ik de grappling hook in gebruik nam, besefte ik pas hoe gruwelijk dit stuk gadget is. Zo zweefde ik door de ruimte en gebruikte ik mijn grappling hook op tegemoetkomende tegenstanders, waarvan ik vervolgens met mijn knie hun helm kapot beukten en uiteindelijk hun lijk de ruimte intrapte. Erg tof! Alhoewel er ook minpunten zijn. De personages zijn een beetje halfslachtig en zouden makkelijk door elke willekeurige NPC vervangen kunnen worden, zonder enig verschil te merken. Het verhaal daarentegen is vermakelijk, maar leidt uiteindelijk nergens naartoe. Ook de bekende acteurs zoals Brian Bloom, Kit Harington en David Hasselhoff, zijn maar weinig in beeld te zien. Maar deze minpunten kunnen weer vergeten worden als je ziet op welke manier dit allemaal in beeld wordt gebracht, want dat is pas echt op een harde manier.

“Het moment dat ik mijn scherm zag knipperen sprong ik de lucht in, draaide ik me om en knalde ik die motherfucker in stukjes!”

Hiervoor koopt negentig procent de game
De multiplayer heeft nogal wat weg van Call of Duty: Black Ops III. Zo bevat deze wederom specialisten (in Infinite Warfare heten ze Rigs) met eigen skills. Natuurlijk is hier het een en ander aan veranderd want zo is het nu mogelijk om tijdens een potje van Rig te kunnen veranderen. Dit is voor een challenge hunter een ideale kans. De Rigs hebben ieder drie abilities, maar ook drie Traits. Bij abilities moet je echt denken aan de specialisten uit Call of Duty: Black Ops III, dus bijvoorbeeld een geweer die je vijanden in een keer verdampt, of een schild wat je leven verdubbelt.

Traits is een ander verhaal. Waar je je abilities (Payloads) moet opladen, zijn Traits eigenlijk altijd aanwezig. Een van mijn favoriete Traits is de Perception-trait van de FTL-rig. Deze trait laat je scherm geel knipperen wanneer een vijand naar jou kijkt. Het moment dat ik mijn scherm zag knipperen sprong ik de lucht in, draaide ik me om en knalde ik die motherfucker in stukjes. Het is een leuke feature die ook de online gameplay divers houdt en lekkere snelle combat bevat.

Een andere grote feature zijn de toevoegingen van varianten van geweren. Je hebt de standaard geweren, maar elk geweer heeft ook verschillende varianten met extra’s. Denk hierbij aan infinite damage range of increased fire rate, maar ook een random attachment is te krijgen wanneer je respawnt. Zodra je een Episch geweer krijgt voel je je hartje toch even flink kloppen.

Verder is het mogelijk om online verschillende facties te joinen en challenges te doen voor ze. Bij elke match krijg je een challenge. Lukt het je om die te winnen, dan ontvang je XP voor die factie. Door hierin te levelen ontvang je emblems, calling cards, camo’s en nieuwe wapen-varianten. Dit is een leuke feature, want soms beland je in een match tegen een team wat samen in een party zit en volledig gecoördineerd is en kan je niks tegen hen inbrengen. Wanneer je je dan op die challenge focust, kan je jezelf toch aardig vermaken.

Zombies in Loveland
Iedereen kent inmiddels de zombie-modi uit de Call of Duty-games wel. Nadat deze modi jarenlang in games van Treyarch speelbaar waren, is nu ook bij Infinity Ward de zombie-apocalyps uitgebroken. Waar de Call of Duty-games van Treyarch een serieuzere toon hadden is Zombies in Spaceland één groot komisch festijn. De modus speelt zich af in de jaren 90 van de twintigste eeuw en de hoofdpersonages zijn vier archetypen uit dat tijdperk. De locatie waar de modus zich afspeelt is een oud pretpark dat vol met attracties staat. Het leuke aan deze modus is dat het eigenlijk alles bevat wat de Treyarch zombie-modi ook hadden, maar dan tien keer vermenigvuldigd. De helhonden zijn verandert in een groep ‘killer clowns’ die van alles opblazen. Er zijn throwing knives te vinden die op contact exploderen en ook is het mogelijk om wonderwapens op te bouwen. De vallen zijn allemaal komisch van aard.

Zo is een dansvloer te activeren waar de zombies op gaan dansen en vervolgens door een laser kapot vernietigd worden. David Hasselhoff speelt in de Zombies in Spaceland-modus de rol van een DJ die diverse muziek uit de jaren tachtig afspeelt. Zo zijn onder andere hits als The Final Countdown van Europe en Living on Video van Trans-X te horen. Verder is het mogelijk om een Legendary David Hasselhoff als hulpje te krijgen, die meehelpt met het afslachten van zombies onder het genot van de theme song uit de jaren tachtig serie Knight Rider. De Zombies in Spaceland-modus mag dan wel niet zo moeilijk zijn als de zombie-modi uit de Call of Duty-games van Treyarch, maar de vele kleine referenties, sfeer, personages en activiteiten maken van Zombies in Spaceland een vermakelijke modus waarin je je niet snel gaat vervelen.

Mocht je online spelen en dood gaan, dan kom je in een afterworld terecht. Deze wereld bestaat uit arcade kasten waarop je games kunt spelen. Met de punten die je in deze games verdient vult je levensbalkje en wanneer deze helemaal gevuld is keer je weer terug naar de game. Dit is een leuke toevoeging en laat zien dat je een keer niet meteen de controller hoeft neer te leggen wanneer je in een hoge ronde dood gaat. Daarom ben ik heel benieuwd naar wat de ontwikkelaar aan nieuwe Call of Duty: Infinite Warfare zombie DLC maps kan bedenken. Nu ze met deze eerste map al een sterk beginnen hebben neergezet, ziet het er daardoor naar uit dat het de komende maanden genieten geblazen is.

Conclusie

90

Call of Duty: Infinite Warfare durft de stap naar de toekomst (en terug naar de jaren tachtig) te zetten en doet dit in een heel tof pakket met drie vette modi. De singleplayer is anders dan je gewend bent en laat je vaak smullen van filmische taferelen. De multiplayer is gruwelijk als vanouds met gewenste aanpassingen die weer voor blijdschap zorgen in de harten van de run-and-gun liefhebbers. Voor mij persoonlijk is toch echt de Zombies in Spaceland-modus een hoogtepunt. Mijn favoriete game modi is in een nieuw jasje gestoken en brengt al in het menu een glimlach van oor tot oor op mijn gezicht. Nu is het wachten op de aankomende DLC  zombie maps om te kijken waar de zombies de volgende keer naartoe gaan!

Pluspunten

+ Vernieuwende singleplayer in de franchise
+ Multiplayer als vanouds sterk
+ Zombies in Spaceland is geweldig
+ Veel toevoegingen aan een sterk systeem

Minpunten

– Singleplayer personages en verhaal zijn iets te slap
– Rigs zijn nogal karakterloos vergeleken met de specialisten