Firewatch is een first-person mystery adventure game ontwikkeld door studio Campo Santo, waarin je de rol speelt van Henry. Een man in het begin van zijn veertiger jaren die in de zomer van 1989 vertrekt als vrijwilliger naar een groot natuurreservaat in Wyoming, Amerika om zijn problemen te vergeten. Daar neemt hij tijdelijk de rol aan van ‘firewatcher’, iemand die op de uitkijk staat voor bosbranden. Het enige contact wat hij gedurende zijn tijd daar heeft is met Delilah, een andere firewatcher, over de walkietalkie. Alleen komt Henry erachter dat er iets niet pluis is in het natuurreservaat…

Graag wil ik meteen een van de beste kwaliteiten van Firewatch benoemen, dit spel ziet er machtig mooi uit. De graphics hebben de uitstraling van een hoogwaardige tekenfilm en er is een overweldigende hoeveelheid kleur waar je ook kijkt. De meeste beelden uit dit spel zouden niet verkeerd staan als schilderij in je woonkamer. Het gras zwaait rustig in de wind, vlindertjes vliegen voorbij, de zon schemert door de bomen heen. Al deze omgevingen gaven mij meestal een vrolijk gevoel!

Tragische achtergrond
Naast de mooie beelden in Firewatch heeft het ook een spannend verhaal met sterke dialogen en emotionele thema’s. Tijdens de intro van het spel word je via tekst geïntroduceerd aan een 20-jarige Henry. Hij komt tijdens het uitgaan een meisje tegen op wie hij met zijn dronken kop een goede indruk achterlaat en het meisje wordt de liefde van zijn leven. Vervolgens krijg je nog een paar keuzes voorgeschoteld om de achtergrond en persoonlijkheid van Henry iets te schapen. Wanneer zijn liefde de 40 nadert gebeurt er alleen iets tragisch: er wordt vervroegd Alzheimer bij haar geconstateerd. Een paar jaar later herkent ze Henry nog maar nauwelijks en eisen haar ouders de zorg van haar op. Met pijn in het hart meldt Henry zich aan als vrijwilliger en vertrekt hij naar Wyoming, in de hoop om de zorgen van zich af te zetten.

Het pad maak jij zelf
Wanneer Henry daadwerkelijk bij zijn uitkijktoren is gekomen krijgt hij een walkietalkie in zijn bezit en maak je als speler kennis met de stem van Delilah. Zij is een ervaren firewatcher en geeft je instructies wat je moet doen. Wanneer je je door de omgeving waant, kan je gebruik maken van een kaart en een kompas. Er is geen minimap, geen navigatie en geen fast travel. Het enige wat voorkomt dat je verdwaalt is dat er een cirkeltje is op de plek waar jij je begeeft op dat moment. De rest van de oriëntatie dien je zelf te doen. Als ik eerlijk mag zijn was ik het eerste halfuur een beetje aan het stuntelen met oriënteren. Het besef kwam binnen dat ik best wel gewend was geraakt aan games die mij handje-vast-houden de weg wijzen. Het is een aardig grote omgeving om te verkennen, maar omdat je op een aantal plekken terug keert raak je later bekend met de routes.

”De meeste beelden uit dit spel zouden niet verkeerd staan als schilderij in je woonkamer”

Lekker slenteren
Merendeel van de tijd ben je aan het lopen richting een bestemming, je oriënteert je en je neemt de walkietalkie op om dialogen te kiezen. Door het reservaat heen zijn kisten waar voorgaande firewatchers spullen in hebben gestopt. Merendeel van de spullen kan je oppakken, rond draaien om te bekijken en weggooien. Je hebt de mogelijkheid om te joggen door het bos, mocht je het wandelen niet snel genoeg vinden. Verder heb je de beschikking over een zaklamp alleen is er helaas geen enkel punt waar het noodzakelijk is om dit te gebruiken. Dat is zonde want je komt op een aantal plekken waar het in realiteit aardedonker hoort te zijn, een gemiste kans. Je vindt op een gegeven moment een wegwerpcamera en je hebt dan de mogelijkheid om foto’s te maken. Gedurende het spel kan je zo’n 24 foto’s maken. Merendeel van de tijd ben ik vergeten foto’s te maken, maar het is aan te raden om daar zelf iets bewuster van te zijn. Wie weet vindt je wel iets wat je anders over het hoofd ziet. Later vindt je een bijl, maar deze is enkel op een aantal momenten te gebruiken om Henry verder te laten komen. Zelf inhakken op een boom zit er niet in.

Menselijke figuren
Het contact met Delilah is vaak humoristisch, Henry is zelf ook best lollig en sarcastisch in zijn uitspraken. Hij heeft zijn woordje klaar staan en de keuzes in dialoog om richting aan het gesprek te geven is prima in orde. Er is sprake van een tijdsverloop in het verhaal, dat wil zeggen dat de zon ondergaat (of opkomt) met je progressie. Zo neemt het spel een angstaanjagende wending op een punt wanneer je na zonsondergang terug keert naar je uitkijkpost. Meer daarover wil ik niet verklappen, want dat levert enkele spoilers op. Wat ik wel kan zeggen is dat het geen horror game is. Ik ben een paar keer geschrokken, maar verwacht geen zombies, weerwolven of andere monsters.

Puzzelen in je hoofd
Firewatch is een spel dat wordt gedreven door het plot. Het tempo van de spanning ligt goed en het is zeker een replay waard. Vooral om antwoorden te vinden op vraagstukken en de andere dialoog opties. Uitdagend is het spel niet, er was geen kwestie van overleven en er waren ook geen echte puzzels. Het plot dient voornamelijk als puzzel te worden gezien en je bent zelf verantwoordelijk of je achter elk steentje en boompje kijkt.

Conclusie

80

De prachtige graphics in combinatie met het pakkende verhaal van Henry en Delilah is een goede nieuwe aanwinst voor story-based games. Iemand die opzoek is naar dikke, snelle actie zal zich waarschijnlijk vervelen met deze game. Als je de tijd neemt voor deze game, de sfeer proeft en vragen stelt, dan is het zeker de moeite waard om het spel te spelen. Strik je bergschoenen, pak je rugzak, ruik de dennengeur and volunteer for Firewatch today!

Pluspunten

+ Ontzettend mooie graphics
+ Een pakkend verhaal met spanning
+ Dialogen zijn goed uitgewerkt
+ Oriëntatie met kaart en kompas is leuk uitgewerkt

Minpunten

– Niet erg uitdagend
– Er had wat meer interactie mogen zijn met de voorwerpen
– De lengte van het spel kan een beetje aan de korte kant zijn als je haast