Als er mensen zijn die het hebben over de Wii U en hoe stervende de console wel niet is moet ik altijd een beetje lachen. Wie heeft het namelijk ooit over de handheld van Sony, de PS Vita? Ik ken welgeteld twee personen die er een hebben, waaronder Feres. De arme handheld heeft in mijn ogen van Sony nooit de behandeling gehad die het verdiende. De meeste titels die mij interessant lijken voor de PS Vita zijn remakes of remastered versies van al bestaande games, zijn niet in het westen gepubliceerd of was Gravity Rush. Was? Jazeker, want voor de PlayStation 4 is Gravity Rush Remastered verschenen!

Gravity Rush Remastered is een voorproefje van de aankomende Gravity Rush 2. Het is een volledige HD remaster van het originele spel dat oorspronkelijk op de PS Vita verscheen. Je speelt in Gravity Rush als Kat, een meisje met geheugenverlies die wakker wordt in een vreemde stad genaamd Hekseville. Dit is een stad die ergens in afgesloten dimensie lijkt te zweven. Ze ontmoet een vreemde zwarte kat waar ze maatjes mee wordt en noemt deze Dusty. De kat geeft haar mysterieuze krachten die haar controle geven over de zwaartekracht en haar een ‘Shifter’ maken.

Zwaartekrachtig
Wanneer je door de tutorial heen bent, is het aan jou om de stad te verkennen. Je kunt challenges aangaan, je richten op de story missions, side missions waarbij je kostuums vrijspeelt of gewoon de stad door zweven op zoek naar mooie plekjes, geheimen en kristallen. In het begin is Hekseville nog niet zo heel groot, maar naar mate je verder in het verhaal komt, komen hier stukken bij. Ik ben altijd voorzichtig met de term ‘open world’, maar het spel leent zich voor de vrijheid om te doen wat jij wilt en de sfeer komt dit dan ook zeker ten goede. Je kunt met Kat de stad zowel boven als onder verkennen. Het levert een unieke ervaring waarbij je in het begin waarschijnlijk aan het stuntelen bent met het onder de knie krijgen van de krachten die Kat bezit. Een beetje oefening en je denkt binnen een mum van tijd als een echte Shifter.

Je hebt een meter die leeg loopt als je met de zwaartekracht aan het spelen bent. Deze vult zich weer op als je krachten niet in gebruik zijn. In gevechten kun je lekker creatief zijn. Je kunt als je op een platte ondergrond staat aanvallen met trappen, maar ook kun je ervoor kiezen om het hogerop te zoeken en gemene ‘Gravity Kicks’ uit te delen. Uiteindelijk ontgrendel je ook nog speciale aanvallen, die zeker handig zijn in verschillende situaties. Een voorbeeld hiervan is de Spiraling Claw, een aanval waarmee je als een boor richting vijanden vliegt. Handig voor gevechten in de lucht.

Crystals are a girls’ best friend
De kristallen die ik eerder noemde hebben twee functies. De voornaamste functie is het opvoeren van je krachten. Door kristallen uit te geven kun je bijvoorbeeld de kracht van je aanvallen verbeteren, of de tijdsduur van het rondzweven voordat je meter leeg is. Er zijn veel aspecten die je kunt upgraden, dus dat kost vanzelfsprekend veel kristallen. De tweede functie die kristallen hebben is het openen van challenges. Door challenges te voltooien krijg je ook kristallen. Er zijn drie standaard ranken te halen binnen een challenge, namelijk brons, zilver en goud. Elke rank heeft een betere prijs, maar deze prijzen kunnen maar één keer uitgeloofd worden. Om een gouden rank te halen moet je Kat toch wel flink opvoeren, want dat vergt wat inzet. Zelfs zonder de challenges kun je met een beetje rondzwerven genoeg kristallen vinden om Kat sterker te maken.

Challenges hebben verder geen invloed op het spel en voelen meer als een bezigheid want het is vooral voor completionists een extra laag. Het openen van challenges heeft wel nog een tweede doel die in verbinding staat met upgraden van Kat. Er is in het spel namelijk een reputatie systeem. Bij elke challenge die je opent help je de stad en groeit je reputatie. Als je reputatie groeit kun je ook meer upgrades uitvoeren. Nu gebeurt dit ook in het verhaal al geleidelijk, dus er hoeft niet gevreesd te worden dat je ineens kansloos bent als je liever eerst volledig het verhaal in duikt.

Catfight
Je vecht in het spel tegen vijanden die Nevi heten. Ze komen in veel vormen en maten, maar als je hun zwakke plek kunt vinden blijf je daar gewoon op beuken tot ze neer gaan. Verwacht niet een heel uitgebreid scala aan verschillende vijanden, maar er zijn veel games die er minder hebben. Een goede balans dus. Naast fysieke aanvallen kun je ook met een anti-zwaartekrachtschild voorwerpen oppakken en rond smijten.

De moeilijkheidsgraad van het spel is lastig te peilen. Hoewel ik zeker wel een aantal keer ben gestorven, kan ik niet zeggen dat ik het echt heel moeilijk vond. Omdat je wanneer je wilt Kat wat sterker kunt maken, heb je eigenlijk ook zelf een beetje een hand in de moeilijkheidsgraad.

Wel kwam er een side-mission langs die mij enorm frustreerde. Het blussen van branden in de stad en tegelijkertijd ook op een vliegend schip werd toch wel lastig wanneer je maar een gelimiteerd aantal watertorens en ander blusapparatuur tot je beschikking hebt. Daarnaast zijn deze ook nog eens door de stad verspreidt zijn. Oh, en vergeet niet dat je aangevallen wordt door vijanden en als zij jou raken, je los laat wat je ook maar beet hebt waarna het verdwijnt. Argh! Zeer frustrerend die missie.

Kattenkruid
Ik moet eerlijk bekennen dat ik geen kattenpersoon ben, maar toch ben ik gecharmeerd van Kat. Niet alleen Kat trouwens, want naast haar zijn er nog talloze personages die ik er tof uit vind zien. Daarnaast straalt de stad Hekseville een unieke charme uit. Naast Kat is er bijvoorbeeld nog een andere Shifter die Raven heet en een raaf heeft die haar krachten geeft. Raven heeft het niet zo op Kat omdat ze een ander doel heeft en Kat hier een beetje bij in de weg staat. De dynamiek tussen de twee is leuk, maar soms ook wel pijnlijk. Interactie tussen de twee voelt vaak alsof ze langs elkaar praten.

De charme van Gravity Rush ligt niet alleen bij de personages, maar ook de omgevingen. Hekseville is, als je alle delen ontgrendeld hebt, vier stadsdelen groot. Elk gebied heeft een ander design. Het ene deel ziet er meer industrieel uit en een ander deel lijkt op een rosse-buurt met daarin een schoolcampus. Het zorgt voor een prachtig schouwspel en maakt het spel eigenlijk ook heel levendig. En dat terwijl je ten alle tijden de afgrond in kan staren, want er hangt een enorm zwart gat onder de stad.

Hoewel je voornamelijk in Hekseville zit, kom je soms ook in andere omgevingen. Deze omgevingen leggen vaak meer de focus op platformen en ontnemen je soms ook wel eens de mogelijkheid om met de zwaartekracht te sollen. Deze segmenten voelen vers aan. Ook al hebben ze niet heel veel diepgang.

Feel the Rush
Als er iets is in Gravity Rush Remastered dat ik minder vind, kom ik op het verhaal uit. Dit om meerdere redenen. Inhoudelijk is het geen lange game. Ik deed er zelf ongeveer 15 tot 20 uurtjes over waarbij ik ook tijd nam om rond te klooien. De lengte is niet iets wat mij dwars zit, maar meer de verspreiding van het verhaal. Geheugenverlies is een plot-punt dat zelfs tijdens de originele release van Gravity Rush al een vervelend cliché was. Dat terzijde krijg je steeds kleine hints gevoerd over wie Kat nu precies is. Ik dacht zelf dat dit ergens toe ging leiden, totdat ik ineens in de credits zat en ik nog steeds niet wist waarom Kat nu zo speciaal is. Zelfs in de credits wordt nog mysterieus uitgedrukt dat er iets met haar aan de hand is, maar dit zit naar mijn kennis niet goed in het spel verwerkt.

Daarbij lijkt het plot soms wat in de war met welke richting het op wilt gaan. Er wordt meerdere malen beroep gedaan op vage termen en gezegdes in de geest van ‘all will be revealed’, terwijl dit niet gebeurt. Wat is een Nevi eigenlijk precies? Ik weet dat het een vijand is, maar hoe deze is ontstaan en wat voor link deze heeft met de wereld is mij niet duidelijk. Een belangrijke antagonist wordt rond driekwart in het spel met de kop klein gemaakt, maar had ook één of andere connectie met de Nevi. Wat precies dan? Wat is een Shifter precies en hoe krijgen zij hun krachten? Ik kan zo nog wel doorgaan over meerdere zaken.

Zoals je wel kunt lezen, er wordt een hoop informatie achtergehouden. Nu snap ik dat Gravity Rush origineel een PS Vita titel was en het wellicht met minder genoegen moest nemen, en ik begrijp ook heel goed dat er bij productie van Gravity Rush al duidelijk was dat er een deel twee gaat komen, maar er wordt zoveel informatie achterwege gelaten dat het onbevredigend voelt. Dit is erg zonde.

Conclusie

85

Gravity Rush Remastered is voor mij de eerste PlayStation 4 game die ik heb gespeeld sinds ik deze heb aangeschaft. Omdat het een remaster is snap ik dus volledig dat het spel met minder grafische mogelijkheden moet kampen. Toch ziet Gravity Rush Remastered er enorm gelikt uit. Omdat het originele spel op de PS Vita minder beschikbaar is ben ik dan ook zeker blij dat ik nu de kans heb gekregen dit spel goed te spelen. Hoewel het verhaal mij met een leegte liet zitten stoorde het mijn speelervaring niet heel veel. Gravity Rush Remastered is met haar 30 euro full-retail prijs zeker de moeite waard. Laat maar komen dat tweede deel!

Pluspunten

+ Unieke gameplay
+ Grafisch oogstrelend
+ Sfeervol

Minpunten

– Verhaal laat veel achterwege
– Sommige vijanden frustrerend in de chaos