Capcom is niet vies van een crossover. Dit hebben zij al meerdere keren laten zien met titels als Marvel vs. Capcom, SNK vs. Capcom, Street Fighter X Tekken en veel meer. Voor fans is het een onuitputtende bron van fanfictie en hype. In 2013 heeft Capcom in samenwerking met SEGA, Bandai Namco en Monolith Soft de ultieme crossover weten neer te zetten genaamd Project X Zone voor de 3DS. Hierop bouwen ze verder met het vervolg, Project X Zone 2 waar nog meer franchises samenkomen!  

Project X Zone 2 laat al direct op de cover zien dat in het spel nog meer series zitten dan zijn voorganger. Zelfs Nintendo kon deze keer niet ontsnappen aan zijn macht omdat er personages van Fire Emblem Awakening in zitten. Er zijn zoveel verschillende franchises in het spel te vinden dat vrijwel iedereen personages moet kunnen herkennen.

Portaalverhaal
Hoe komen zoveel verschillende werelden samen? Makkelijk. Portalen natuurlijk. De hoofdpersonages in het spel, Reiji en Xiaomu, zijn speciaal voor dit spel ontwikkeld in het eerste deel. Je speelt wederom als deze twee personages, maar ook alle personages van de verschillende franchises die zich bij het team aansluiten zijn speelbaar. Je gaat van wereld naar wereld en krijgt op deze manier een steeds groter team. Het verhaal zelf is niet heel boeiend omdat het over komt als een excuus om al deze franchises samen te stoppen. Toch is dat niet heel erg. Met zoveel personages samen is het enorm lastig om een cohorent verhaal te maken dat ook nog eens interessant blijft. Het draait in dit spel voornamelijk om de fanservice en gameplay. Je hoeft het eerste deel niet gespeeld te hebben om te begrijpen wat er in dit deel gebeurd, maar misschien mis je wel een paar refferenties.

”De combinatie van het RPG en fighting game genre werkt verfrissend en houdt de speler geïnvesteerd!”

Mix and match
Project X Zone 2 is een turn-based tactical RPG met een twist. Personages zijn met zijn tweeën gebundeld en hebben nog een support personage bij zich die in combat opgeroepen kan worden. Op de map beweeg je op dezelfde manier als in Fire Emblem, Disgaea of Advance Wars. Dit op zichzelf is niet nieuw. De welbekende vierkantjes geven per unit aan hoe ver je per beurt kunt bewegen en waar je kunt aanvallen. De innovatie zit hem in de combat.

Wanneer je een aanval uitvoert kun je met je personages combo’s uitvoeren door de juiste commands in te voeren. Het invoeren van deze commands is niet moeilijk, maar het is wel lastig om de juiste timing te leren. Net als bij een fighting game is voor de beste schade output timing van enorm belang. Met button-mashing voer je de aanvallen wel uit, maar mis je ook klappen waardoor je minder schade aanricht. Om het nog even een tikkeltje moeilijker te maken zijn er nog supports, Cross Hits en de hulp van teamleden naast je. De combinatie van het RPG en fighting game genre werkt verfrissend en houdt de speler geïnvesteerd. Bij een aanval van de vijand kan erop gereageerd worden door te verdedigen of een counteraanval te doen, maar dit kost wel energie die je voor een sterke speciale move kunt gebruiken. Vijanden kunnen hetzelfde doen, waardoor een nieuw strategisch element in het spel komt.

Stage hazard
Elke wereld waar de groep in komt heeft een level. Elk level straalt de charme van de bijhorende franchise uit en laat soms ook iconische plekken zien. De echte fans kunnen blij zijn om hun favoriete plekken op deze manier te mogen beleven en te verkennen. Op elk level zijn ook schatkisten te vinden die vol zitten met items, geld of uitrusting. Soms zitten ze wel verstopt, dus speur er lekker op los. Toch is het aan te raden op elk level voorzichtig rond te bewegen, omdat ze vol liggen met nare vallen die je status effecten kunnen geven als bijvoorbeeld poison, stun of gewoon schade.

Too many cooks
Hoewel het enorm tof is om zoveel franchises samen te zien komen, is er ook een schaduwzijde. Juist omdat er zoveel franchises, en daarmee personages, in het spel zitten wordt dialoog lezen een uitputtingsslag en zorgt het soms voor frustratie. De ontwikkelaars hebben geprobeerd elk personage zijn of haar momentje in de spotlight te geven en ook nog losse dialoog in het verhaal zelf. Soms heeft Project X Zone 2 de neiging teveel personages op evenementen te laten reageren zodat ze weer eens iets gezegd hebben. Het is een leuk gebaar, maar dit zorgt ervoor dat het verhaal op de achterbank komt te zitten of te sloom vordert.

Een ander puntje van frustratie is dat sommige personages ”out of character” handelen om zo in het team te passen. Jin, Kazuya en Heihachi van Tekken die samenwerken? Of wat dacht je van Morrigan en Dimitri van Darkstalkers? Deze personages hebben in hun respectieve franchises al bewezen dat de kans hierop vrijwel nul is. Als fan schoppen zulke momenten tegen de schenen.

Conclusie

75

Project X Zone 2 is sterk in zijn RPG elementen waardoor het een uniek spel in zijn genre is. Met zoveel franchises samen zijn er bijna geen spellen die ook maar in de buurt komen van het fanservice niveau dat Project X Zone 2 heeft te bieden. Helaas komt door de grote poel aan series die vertegenwoordigd worden het verhaal enorm zwak over. Ook wordt de hele ervaring een refferentie hel die zich niet alleen bij de aanwezige franchises houdt. Soms wil je dit spel een klap geven omdat het gewoon nooit zijn mond houdt. Desalniettemin valt er flink wat uurtjes vertier te halen uit Project X Zone 2. Neem het niet al te serieus en geniet van de waanzin.

Pluspunten

+ Verfrissende gameplay
+ Veel fanservice
+ Geen voorkennis nodig van deel 1
+ Toffe soundtrack met veel bekende nummers

Minpunten

– Verhaal is een zooitje
– ”Out of character” personages
– Dialoog kan beter