The Walking Dead lijkt een onuitputtende bron van mogelijkheden voor Telltale te zijn. Met hun Michonne spin-off ligt de focus niet op de personages van de eerdere Telltale The Walking Dead reeks, maar op Michonne. Zij is een personage uit de comic en tv-serie. Dat betekent dus weer lekker spartelen in oncomfortabele situaties.

Ik heb al aardig wat Telltale point-and-click games gespeeld en zelfs voor Gamerpro behandeld. De Walking Dead game-reeks die ze eerder uitbrachten was voor mij het begin van een mooie ervaring. De twee spellen gaven mij niets dan verwondering en liefde voor deze stijl van gameplay. The Wolf Among Us was niets minder dan uitmuntend, Tales from the Borderlands was ook niet verkeerd. Helaas begon het Telltale trucje daarna een beetje oud te worden en viel het gevoel van vrije keuze vaker weg dan goed voelde zoals bij bijvoorbeeld Game of Thrones.

Spin-off speeltijd
The Walking Dead: Michonne speelt zich af in een periode waarin Michonne even uit de comic verdwenen is. Het moet dienen als een kijkje naar wat Michonne allemaal uitspookt in de tijd tussen comic #126 en #139. Een tof idee, maar daar gaat de filosofie van de Telltale-stijl al direct verloren. Doordat je al kennis hebt van het feit dat je maar een filler periode in het verhaal van Michonne speelt, kun je eigenlijk weinig connectie opbouwen met de personages die je tegenkomt en heb je geen enkele aansporing om ook maar iets om ze te geven. Het hele idee van keuze wordt er door onderschept.

Dat is niet alles. The Walking Dead: Michonne heeft maar drie episodes die samen tussen de drie tot vier uur duren. Een enorm korte snack die volprijs wel even 15 euro kost. Normaal gaat één Telltale episode van dit type spel al rond de twee uur mee. Geen idee wat Telltale bezield om deze lengte tot zo’n hoge prijs te verhouden.

Koud kunstje
Tot nu toe klinkt het nog niet erg positief rond het spel. Dat neemt niet weg dat het spel ook goede kanten heeft. The Walking Dead: Michonne biedt wel degelijk een spannend verhaal. Je komt met Michonne in situaties terecht die de gekte van de mensheid weer eens goed laten zien. Als je tijdens het spelen het idee los laat dat je een authentieke Telltale game speelt, kun je van het verhaal zeker genot halen. Het is jammer dat keuze geen rol meer speelt, maar het verhaal heeft wel bilklampende momenten.

Toch wel een puntje van kritiek. Michonne staat bekend als een personage dat driftig op zoek is naar haar gezin. Zij heeft geen idee of zij nog in leven zijn, maar worstelt wel met schuldgevoelens. Het is een sterk kenmerk voor haar personage, maar in The Walking Dead: Michonne wordt dit wel heel erg uitgemolken. Bijna elke gevaarlijke situatie waar Michonne terecht in komt triggered een moment dat de situatie alleen maar slechter maakt. Het is leuk voor een paar keer, maar daarna voelt het geforceerd. Helemaal in een spel van deze lengte.

Conclusie

60

Je weet onderhand wel wat je kunt verwachten van een Telltale point-and-click game. Het enige dat altijd weer verschilt is de kwaliteit van het verhaal en diens personages. Helaas heb ik wel moeten constateren dat Telltale met de reeks minder interessant wordt. Ik zeg het nog een keer. Het concept van keuze die impact heeft op het verhaal is al door andere studio’s beter gedaan. Wat de prijs van dit spel betreft raad ik sterk aan het spel te halen als hij eens in de uitverkoop is. Volprijs voor wat er aanwezig is in het spel is onacceptabel.

Pluspunten

+ Atmosfeer van voorgaande Walking Dead nog aanwezig
+ Spannend verhaal
+ Kwaliteit van stemacteerwerk

Minpunten

– Korte game
– Gevoel van keuze verloren
– Duur