Samen staan we op een boot, Nathan Drake en zijn broer Samuel Drake. Iemand die tot aan dit deel nog nooit was geïntroduceerd in de franchise. Samen varen we op ruig water, op weg naar een eiland. Ik kan er alleen maar vanuit gaan dat daar onze schat ligt. Het duurt niet lang of ik kom er achter dat wij niet de enigen zijn die op weg zijn naar het eiland. Ik neem de rol van Nathan Drake aan en terwijl Sam schiet op de talloze vijanden, probeer ik een paar boten weg te beuken. Langzamerhand komen we dichter bij het eiland, maar plots komt er een groot schip opdoemen. Het gaat een tijd goed, totdat dit schip in vlammen opgaat. Wanneer we echt dicht bij het eiland aan komen verschijnt het vlammende schip weer en wordt onze boot hard geraakt. Daarna blikken we terug in de tijd en worden we wakker als klein kind.

Deze introductie over Uncharted 4 geeft al direct een goede indruk van wat de game allemaal te bieden heeft. Het is prachtig, boordevol actie die eigenlijk onbeschrijflijk is, maar bovenal biedt het veel nieuwe functies toe aan de game. Onder andere het verhaal bevat veel achtergrondinformatie over de avonturier Nathan Drake. Zo leren we dat Nathan getrouwd is, een baan heeft als bergingsexpert en dat hij een broer heeft. Zijn broer is daarbij de grootste drijfveer achter het verhaal van Uncharted 4. Voor het eerst krijgen we flashbacks naar het verleden van Nathan Drake te zien en spelen we zelfs enkele keren als de toen al jonge avonturier. Alhoewel dit aspect het verhaal een diepere laag zou moeten geven, valt het uiteindelijk vrij tegen en voelt het meer als opvulling.

Vol actie naar de schat
Gelukkig weet de rest van de game mij wel in zijn greep te houden en ben ik geboeid door de jacht naar de legendarische schat van piratenkapitein Henry Avery. Vanaf dat punt moet ik eerlijk toekennen dat ik na het kijken van de serie Black Sails, een lichte obsessie met piraten heb gekregen. Dit is dan ook de reden dat ik ondanks de kleine momenten van opvulling, toch ontzettend heb kunnen genieten van het verhaal. Dit wil natuurlijk niet zeggen dat Uncharted 4 geen gebreken heeft. De game is zoals alle andere delen in de franchise erg overdreven met zijn actievolle momenten. Zo heb ik na het doorlopen van mijn eerste speelsessie wel honderden vijanden vermoord, een absurd getal.

Ook zijn er puzzels en aspecten van het verhaal die zo overdreven zijn, waardoor ze makkelijk als plot gat kunnen worden aangegeven. Maar dit doe ik niet, omdat Uncharted 4 met al deze punten samen iets magisch weet te doen. Het zorgt voor een brede glimlach op mijn gezicht. De makers achter Uncharted begrijpen het als geen ander dat een game niet realistisch hoeft te zijn, om leuk te zijn. De actie is heerlijk overdreven, de puzzels zijn verfijnd uitgewerkt en het voelt heerlijk om je vijanden op verschillende manieren uit te schakelen. Dit alles weten ze te bereiken met visueel verbazingwekkend beeldmateriaal. De cutscenes lopen zo vloeiend over in gameplay, dat het samen met de actievolle momenten net lijkt alsof je een film meemaakt.

”De actie is heerlijk overdreven, de puzzels zijn verfijnd uitgewerkt en het voelt heerlijk om je vijanden op verschillende manieren uit te schakelen!”

Klim en klauterwerk
De komst van Nate’s broer Samuel Drake is niet de enige opvallende toevoeging aan de game, zo is Nathan in dit deel uitgerust met een grappling hook, die hij veelvuldig moet gebruiken om grote kloven te overbruggen. Het vele klimmen kan voor sommige spelers na enige tijd erg repetitief aanvoelen, maar persoonlijk had ik hier gelukkig geen last van dankzij de toevoeging van de grappling hook. Deze gadget is overigens ook te gebruiken in een aantal gevechten, wat direct voor mij een groot pluspunt in dit deel aangeeft. Gevechten zijn in dit deel namelijk op meerdere manieren op te lossen. Zo kun je vijanden neermaaien met de vele geweren waarover Nathan beschikt. Nate’s arsenaal varieert van shotguns tot aan sniper rifles en zelfs een mini-gun kan hij tot zijn beschikking nemen. Hierbij kun je de grappling hook gebruiken om vijanden al springend en swingend neer te halen. Daarentegen krijg je voor het grootste gedeelte van de game de optie om vijanden sluipend neer te halen, of zelfs geheel te ontwijken. Dit verrijkt de gameplay in Uncharted 4 alleen maar positief en het liet mij met een gevoel van gemis achter toen ik weer de vorige delen opstartte.

Online
Daarnaast beschikt Uncharted 4 ook weer over een multiplayer optie. Hierin neem je het in een aantal fantastisch uitgewerkte levels tegen andere spelers op met wederom je grappling hook als gadget. De multiplayer an sich gaf mij wel het gevoel dat deze visueel minder mooi is dan de rest van de game. Alleen mag dit de online pret niet bederven. Zo worden in het aankomende jaar een aantal uitbreidingen aan de multiplayer toegevoegd, waaronder een co-op functionaliteit waardoor je samen met een vriend de speurtocht naar de schat kunt maken. Voorlopig is er dus nog genoeg te doen in Uncharted 4 en het lijkt dan ook de perfecte afsluiting van de franchise!

Conclusie

90

Het moge duidelijk zijn, ik ben een fan van de franchise en diep van binnen ben ik ook verdrietig dat de game na ongeveer 15 á 20 uur ten einde is gekomen. De prachtige omgevingen en de filmische actiescenes wisten Uncharted één van mijn favoriete games van deze generatie te maken. De introductie van Samuel Drake, komt heel natuurlijk over en de chemie tussen de stemacteuren achter deze twee belangrijke personages, Sam en Nathan Drake, is fantastisch. De game kent slechts enkele kleine minpuntjes, zo is het verhaal niet altijd even goed uitgewerkt en voelen sommige momenten aan als opvulling. Desalniettemin was de jacht naar de schat van piratenkapitein Henry Avery een waardig avontuur om Nathan Drake’s avonturen mee af te sluiten!

Pluspunten

+ Visueel spektakel
+ Actievolle momenten
+ Samuel Drake
+ Achtergrondinformatie
+ De samenvloeiing van cutscenes in gameplay
+ Grappling hook
+ Meerdere speeltechnieken mogelijk

Minpunten

– Flashbacks vormen meer opvulling dan diepgang
– Multiplayer visueel minder mooi