Merendeel van de manga-lezers kent de naam Berserk. Het is een toonaangevende naam in de wereld en staat bekend om de donkere thema’s en expliciete inhoud. Toen ik negen jaar geleden begon met het kijken van de serie, wist ik niet wat ik zag. Een badass die mensen en demonen op brute wijze met zijn veel te grote zwaard vermoord. Ik was meteen hooked. Deze setting klinkt natuurlijk als een geweldige opzet voor een game. De Souls-franchise heeft veel inspiratie opgedaan van Berserk, en na twee eerdere games op de Dreamcast en PlayStation 2, is het nu tijd voor een HD-avontuur in deze donkere wereld met de game Berserk and the Band of the Hawk.

Berserk and the Band of the Hawk vertelt de chronologische volgorde van het verhaal uit de manga. De game begint met Guts als Mercenary die in contact komt met Griffith en zijn ‘Band of the Hawk‘ (The Golden Age Arc). Dit is voor degenen die niet bekend zijn met de manga een betere manier van inkomen omdat het verhaal je dan harder raakt.

Sterk verhaal
Het verhaal gaat van The Golden Age Arc tot aan de Falcon of the Millennium Empire Arc. Dit is bijna alle content die beschikbaar is en het verhaal zit daarnaast zeer sterk in elkaar. Het had meer kunnen zijn, ware het niet dat de manga al een aantal jaar in een “dip” zit (did anyone say boat?), maar hier kan ontwikkelaar Omega Force weinig aan doen. In het eerste gedeelte van de game wordt het verhaal met cutscenes uit de nieuwe anime vertelt en zodra het bronmateriaal op is wordt het verhaal door middel van CGI graphics vervolgd.

Aan de ene kant ben ik blij dat de anime scènes erin zitten, maar het is niet consequent door het ene gedeelte op die manier weer te geven om vervolgens over te schakelen naar CGI graphics. Deze scènes had ik naar mijn mening liever als unlockables in de gallery gezien. Het haalt je op sommige momenten uit de game wanneer je middenin een missie plots een anime scène voorbij ziet komen om vervolgens weer verder te spelen.

Censuur
Een ander nadeel is dat de scènes behoorlijk gecensureerd zijn. Waar je in de manga overal ledematen en ingewanden ziet rondvliegen, is het in deze game behoorlijk afgezwakt. Dit is in mijn ogen voor een game van een franchise zoals Berserk not done. Zelfs de legendarische Eclipse heeft flink wat censuur moeten verduren. Het is dat ik weet wat er eigenlijk hoort te gebeuren, maar ik kan me voorstellen dat iemand die het voor het eerst ziet op sommige momenten geen clue heeft over wat er daadwerkelijk afspeelt. Dit is zonde, want de kracht van Berserk is dat het situaties in je gezicht duwt die over de lijn getrokken worden. Het universum van Berserk bestaat uit hopeloosheid en speelt zich af in een tijdperk en wereld waarin dood en verderf centraal staan. Dat had naar mijn mening in de game beter vertegenwoordigd mogen worden. Ik bedoel maar, ze hebben “that demon horse” erin gezet. Als de makers zoiets impliceren zijn ze al over een grens gegaan en hadden ze wat mij betreft de gore in volle glorie mogen laten zien.

Veel vijanden
De gameplay is hetzelfde als in de Dynasty Warriors-games. Jij bestuurt een personage en loopt over een tactisch gekozen strijdveld waarin je honderden Mooks dood kunt maken die in twee klappen dood zijn. Buiten de makkelijke doelwitten zijn er een paar sterkere vijanden die je dient neer te halen om verder op het strijdveld te komen. Deze missies zijn volledig omgezet naar het verhaal van Berserk. Zo zijn er missies waarin je tegen honderden dieven, demonen of Kushan moet vechten, maar ook missies waarin je een eindbaas zoals Nosferatu Zodd dient te verslaan. Deze baas gevechten kunnen variëren van sterk opgezet en sfeervol (Zodd, Femto, Ganishka) tot aan simpel en vergetelijk (de Count en Wyald). Dit is zonde want buiten de eentonige gameplay zorgen deze eindbazen voor iets meer diversiteit.

Geen gevoel bij het personage
De gameplay is simpel en is niet voor iedereen weggelegd. Zo beschik je over een Light Attack en een Heavy Attack waarmee combo’s te maken zijn. Verder is er een dodge-knop die naar mijn mening behoorlijk stroef werkt, omdat je vrij weinig gevoel in je personage hebt. Het aanvallen werkt prima, maar zodra je personage geraakt wordt ontbreekt het gevoel. Pas wanneer je je personage door de lucht ziet vliegen heb je het gevoel dat je geraakt bent. Dit maakt van dodgen een stroeve ervaring.

“De hel is zeker verslavend!”

Eenmansleger
Als laatst is er de Frenzy-button. Met de Frenzy-button is de Frenzy-modus aan te zetten. In deze modus is de attack verhoogd en verander je in de Guts die we allemaal kennen en waar we van houden. Een eenmansleger die alles en iedereen sloopt. Deze Frenzy-modus is te activeren wanneer de Frenzy-meter vol is. De Frenzy-meter vult zichzelf als je vijanden aanvalt. Door genoeg kills te maken in de Frenzy-modus, krijg je een Ultimate Attack waarmee je, mits je op de juiste plek staat, heel veel kills kunt maken. Naast je zwaard zijn er ook sub-wapens zoals werpende messen en explosieven, maar ook het kenmerkende handkanon en kruisboog van Guts zijn als sub-wapen te gebruiken.

Hel op aarde
Na het uitspelen van de story-modus (waarin je eigenlijk alleen maar als Guts speelt) zijn er ook de Free-modus en Endless Eclipse-modus waarin je je kunt verdiepen. In de Free-modus is het mogelijk om de missies met elk type personage te spelen. Dit is erg gaaf, omdat buiten Guts genoeg geweldige personages zijn waarmee je graag aan de slag wil, neem Femto als voorbeeld.

Toch is dit een beetje hetzelfde en ben je er redelijk snel op uitgekeken tenzij je een hardcore Berserk fan bent. De Endless Eclipse-modus is dan iets interessanter. In deze modus ben je, zoals de naam al zegt, in een eindeloze Eclipse-modus. Voor degenen die niet weten wat dit inhoud, het is in principe de hell on earth. In deze hel baan je jezelf een weg door een oneindig cluster van demonen en hoe dieper je komt, des te sterker de demonen zijn. Ondertussen zijn er nog allerlei missies en requests die je kunt uitvoeren. Dit is best vermakelijk. Alhoewel het een flinke uitdaging is, raad ik je aan om hiermee te beginnen zodra je de story-modus hebt uitgespeeld. Deze modus greep mij vast en trok mij de Eclipse in om daar vervolgens voor een lange tijd in te blijven. De hel is zeker verslavend!

Conclusie

75

Berserk and the Band of the Hawk is voor de Berserk fans een must. Voor spelers die niet bekend zijn met de Berserk en de Dynasty Warriors-games is dit een lastige game. De game trekt je aan, maar als je niet van tactisch Hack and Slash werk houdt dan blijft het niet lang leuk. De game heeft ondanks dat ik een groot fan ben toch zijn tekortkomingen en dat is jammer. Het censuur is erg jammer, maar ook het ontbrekende gevoel van aanvallen is zeer jammer. Ik ben iemand die liever dodged dan blokt (als tanken geen optie is) en daarvoor heb je gevoel nodig. Verder zijn de hoogtepunten voor mij de eindbaas gevechten met Zodd, Femto en Ganishka en natuurlijk de Free-modus en Endless Eclipse-modus. Al met al is Berserk and the Band of the Hawk een zeer vermakelijke titel met genoeg content om je een tijd mee bezig te houden.

Pluspunten

+ Veel story
+ Een waardige Berserk-game
+ Guts als hoofdpersonage
+ Veel beschikbare game-modi

Minpunten

– Censors in een Berserk-game
– Gameplay blijft niet leuk voor iedereen
– Niet consequente cutscenes
– Aanvallen incasseren geeft geen gevoel