Resident Evil staat bekend als misschien wel de grootste horror franchise aller tijden. De games begonnen met een set camera systeem waarbij de camera vast stond in een hoek en je jezelf met tank controls door de game manoeuvreerde. Bij Resident Evil 4 werd deze formule omgegooid naar een over-the-shoulders camera en ook deze stijl werd in drie games gehanteerd. Inmiddels zijn we aangekomen bij het zevende deel in de hoofdreeks en is de camera verandert naar een first-person setting. Dit is een aparte stijl voor de franchise, want zo was enkel in de spin-off games Resident Evil: Dead Aim en Resident Evil: The Umbrella Chronicles deze stijl aanwezig. Met Resident Evil 7 brengt Capcom de klassieke horror uit het eerste deel terug, maar dan in first-person.

In Resident Evil 7 kruip je in de huid van Ethan Winters, wiens vrouw genaamd Mia al drie jaar vermist is. Aan het begin van de game kom je middels een videoboodschap erachter dat Mia ontvoerd is en je haar absoluut niet mag opzoeken. Maar natuurlijk negeer je de boodschap uit de video en ga je het avontuur aan, opzoek naar Mia. Dit brengt je als speler naar een afgelegen plaatsje in Louisiana genaamd Dulveyin, waar je vanaf dat punt met de game begint en bij het landhuis van de Baker-familie terechtkomt. Na een korte zoektocht vindt je als speler je vrouw, maar blijkt er iets raars met haar te zijn. Zo gedraagt ze zich op het ene moment normaal en op het andere moment als een ultra psycho. Mia wordt bezeten door een geest en valt ons aan waardoor Ethan genoodzaakt is om Mia een paar rake klappen terug te geven. Na een goede skirmish wordt je aangevallen en krijg je een blackout, waarna je vastgebonden aan een stoel ontwaakt.

Doodsbang
Wat direct opvalt is de toon van de game. Waar Resident Evil altijd wel wat cheesy momenten had, is dit deel toch wel een heel serieuze horror game geworden. Waar naar verloop van tijd de focus meer op de combat ging liggen, is die toon in Resident Evil 7 weer veranderd. De nadruk ligt echt op de atmosfeer, puzzels en angst. De combat staat op de tweede plek. Dit vind ik persoonlijk niet erg, want de game grijpt je vanaf het begin en sleurt je direct het Baker-landhuis in. Resident Evil 7 is een game waarin ik voor het eerst sinds lange tijd bang ben om mijn munitie kwijt te raken. Normaal gesproken was je mes toch wel een waardige vervanger van je geweer, maar in deze game krijg je een zielig zakmesje waar het mij niet mee lukte om de game zonder angst uit te spelen.

“Het mag gezegd worden dat Capcom er zeker in geslaagd is om de survival-horror weer terug naar de franchise te brengen!”

Naast de normale vijanden valt ook de Baker-familie je gedurende de game lastig. Zo kom je Jack Baker regelmatig tegen, die een keer door een muur knalde waardoor ik Vietnam-achtige flashbacks naar Nemesis kreeg. De aanwezigheid van de Baker-familie zorgt ervoor dat er maar weinig plekken zijn waar je – op de save zones na – jezelf veilig kunt voelen. Het mag gezegd worden dat Capcom er zeker in geslaagd is om de survival-horror weer terug naar de franchise te brengen.

Epische gevechten
Een ander hoogtepunt van de game zijn de boss battles, die erg bruut in beeld worden gebracht. Het gore-gehalte is erg hoog en dat is voor een game als Resident Evil toch wel een must. Vooral het gevecht in de dissection room staat mij bij als een moment dat ik echt “oh shit” moet zeggen. Er is maar een woord voor dat moment en dat is Gnarly met een hoofdletter G.

Resident Evil 7 neemt wel afstand van de zombies die we gewend zijn. In de evolutie van de franchise was al een grote verandering te zien met betrekking tot de zombies (Las Plagas, Majini, etc.) en de vele virussen (T-Virus, G-Virus, C-Virus) maar in Resident Evil 7 zijn de zombies vervangen door verschillende soorten Molded. Deze Molded-vijanden zijn een mix van de Regeneradores/Iron Maidens (Resident Evil 4) en de Uroboros (Resident Evil 5). Er zijn verschillende vormen van deze Molded, zo bestaan er Molded die op poten lopen en erg snel zijn, maar zijn er ook Molded met een dikke tank en veel health. Het is een interessante vijand, maar aan de andere kant mis ik de oude vertrouwde “zombies” die nog (rottend) vlees op hun botten hadden. Desalniettemin weet het verhaal van de game deze Molded een passende plek in het Resident Evil 7-universum te geven en daar ben ik blij mee.

Een kort avontuur
Helaas is de game wat aan de korte kant en had ik de game na ongeveer acht uur uitgespeeld. Persoonlijk heb ik niet het gevoel dat ik er door heen gerushed ben. Dit is natuurlijk niet het einde van de wereld, maar het is toch jammer aangezien ik echt genoten heb van de game. De game bevat zeker een replay waarde. Zo ontgrendel je bij de eerste keer dat je de game uitspeelt de Madhouse-moeilijkheidsgraad. Dit is een pittige game-modus waar je voor een tijd mee zoet bent. Mocht het je lukken om de game op de Madhouse-moeilijkheidsgraad uit te spelen, ontvang je een leuke extra die de game een totaal nieuwe dimensie geeft. Voor degenen die nu al nieuwe content willen, kunnen een week na de release met het Banned Footage Vol. 1 DLC-pakket aan de slag, dat op 14 februari vervolgt met het Banned Footage Vol. 2 DLC-pakket. Dit roept bij mij toch wel wat twijfels op, want waarom was deze content niet direct vanaf launch in de game speelbaar? Zo verschijnt in het voorjaar een gratis DLC, die een nieuw hoofdstuk aan de game toevoegt. Helaas duurt dit nog even en moeten we het voorlopig doen met de aankomende twee DLC-pakketten die vlak na de launch verschijnen.

Conclusie

85

Na het (in mijn ogen) teleurstellende Resident Evil 6 heeft Capcom met Resident Evil 7 weer goud in handen. De overgang naar first-person is geweldig gedaan en het feit dat de nadruk weer op survival in plaats van actie ligt, is ook iets wat de fans kunnen applaudisseren. De horror zit er geweldig in en het voelt weer als vanouds spannend. Helaas is de verhaallijn van korte duur en dit had wat mij betreft langer mogen zijn. Toch moet je deze game de credits geven die het verdient, want Capcom is een totaal andere weg ingeslagen en naar mijn mening leidt deze weg naar meer.