Review: Mafia: Definitive Edition – Klusjes klaren in Lost Heaven

Ik kan me nog goed herinneren hoe ik als 12-jarig jochie als een van mijn eerste Xbox 360-games aan de slag ging met Mafia II. Een open-wereld game waarin je als maffialid Vito Scaletta speelt en constant de politie op je hielen kreeg wanneer je al een klein verkeersongeval veroorzaakte. Het leuke vond ik het verzamelen van de playboys die je als collectibles door de hele game kon vinden. Ik had genoten van die game en toen een aantal jaar later bekend werd dat Maffia III eraan zat te komen, keek ik daar erg naar uit. Het derde deel in de franchise was de eerste game die ontwikkeld werd door Hangar 13 en de game werd destijds in 2016 met veel kritiek ontvangen.

Daarom is Hangar 13 gaan terugblikken op de franchise die ze onder zich hebben gekregen bij de oprichting van de studio in 2014. De eerste twee delen werden ontwikkeld door het voormalige 2K Czech (dat bij het eerste deel nog Illusion Softworks heette). Een paar ontwikkelaars uit dat team werden in 2017 bij Hangar 13 gevoegd en zo hebben een aantal oorspronkelijke makers van het eerste Mafia-deel, meegewerkt aan de ontwikkeling van deze remake.

Zeppelins en cola-billboards

De game speelt zich af in de periode 1930-1938 in de fictieve stad Lost Heaven, dat geïnspireerd is op Chicago. Het eerste wat mij opvalt aan de game is de kledingstijl, muziek, auto’s, soort personages, en eigenlijk gewoon de hele wereld. Wolkenkrabbers, zeppelins, propellervliegtuigen, billboards met reclame voor colamerken, de eerste auto’s en eerste telefooncellen. Dit was zo’n 90 jaar geleden allemaal al aanwezig en in de game zien we dit ook terug. En ik moet zeggen dat de game er prachtig uitziet. Het is niet alleen de wereld in zijn totaliteit, maar het zijn ook de kleinste details. Waterplassen waarin de neon verlichting van de gevels in detail schitteren, en de vele diverse voertuigen zijn hetgeen waarvan je kunt genieten.

Uit op wraak

Zoals gezegd komt Tommy op een nacht in aanraking met de maffia. Wanneer twee maffiosi op de vlucht zijn voor een vijandelijke partij, begeeft de auto het en komen ze Tommy tegen die voor zijn taxi staat te roken. Zonder enige keus te hebben moet Tommy met wapen op zijn hoofd gericht de twee “heren” vervoeren. Met een spectaculaire achtervolging en met kogels die om zijn oren vliegen weet hij de twee veilig naar de thuisbasis van de Salieri-maffia te brengen. Als dank krijgt hij een grote stapel geld voor de wilde taxirit om zijn bekogelde taxi te vervangen voor een nieuwe. Maar als zijn splinternieuwe taxi kort daarna door een andere partij vernield wordt, is hij uit op wraak. Tommy besluit uiteindelijk deel te nemen aan de Salieri-maffia en zo geschiedt zijn avontuur in deze grauwe, maar oh zo kleurrijke wereld.

“Waterplassen waarin de neon verlichting van de gevels in detail schitteren, en de vele diverse voertuigen zijn hetgeen waarvan je kunt genieten.“

Pimp my ride

Je thuisbasis genaamd Salieri’s Bar bevindt zich in de wijk Little Italy. Dit is een plek waar regelmatig een missie begint of eindigt. Naast dat de grote Don, Ennio Salieri, zich hier bevindt, zijn hier al je ontgrendelde auto’s te selecteren in de garage. Nieuwe auto’s zijn niet alleen te ontgrendelen door ze in de open-wereld te stelen, maar ook door missies te voltooien of zogenaamde Phone Booth-challenges te voltooien, waar ik later op terugkom. De game kent in totaal 20 missies en zo’n 36 voertuigen die terug te vinden zijn in de autogarage. De voertuigen zijn voor een deel aan te passen, zo kun je de kleur van het in- en exterieur kiezen, maar zijn deze niet in iedere detail aan te passen zoals we van hedendaagse games gewend zijn. Daarnaast is er een wapenkamer waar je diverse wapens kunt kiezen, variërend van messen en honkbalknuppels tot aan shotguns en machineguns toe. Verder bevat Salieri’s Bar ook een echte bar, een ruimte met pooltafel, vergaderkamer en een kantoor. Helaas kun je geen biertje drinken of gebruikmaken van de pooltafel, maar dat nemen we even voor lief. Het is geen hedendaagse game, maar het gaat hier tenslotte om een toffe remake van een game die uitkwam toen ik net geen luiers meer droeg.

Snelle wagens

Autorijden is een redelijk groot onderdeel van de game, want het is een open-wereld met een lineaire verhaallijn en als speler ben je van oorsprong een taxichauffeur. Je zult dus ook een aantal keer je teamleden van A naar B moeten brengen. Maar dit is niet zo erg, omdat er ook een aantal toffe achtervolgingen zitten in de game, waarin de politie op je hielen zit en je vanuit de auto dient te schieten met je wapen. Dit “auto schieten” is vrij eenvoudig en doe je met de linksboven knop van de controller. Bij voertuigen die je in het vizier hebt verschijnt dan een cirkel.

Tijdens het autorijden kun je genieten van de soundtrack. De klassieke muziek uit die tijd zet onder andere de sfeer voor de game. Helaas kun je maar uit twee radiozenders kiezen genaamd WLH en WBDS, waarbij de eerste een nieuwszender is en de laatste uit muziek bestaat. Er is geen verschillende soorten klassieke muziek te kiezen verspreid over meerdere radiozenders en dat is best jammer. Soms wil je toch even een net iets ander soort nummer horen tijdens je rit.

Naast de standaard auto’s zit er ook een missie in de game waarin je op een circuit met racewagens een grote race dient te winnen. Dit is een leuke missie en na afloop van die race ontdek je weer hoe sfeervol de wereld van Mafia kan zijn. Enkele racewagens zijn ook in de open-wereld terug te vinden in de vorm van “hidden cars”. Hiervoor dien je eerst een andere autogarage in de buurt van een brug te bezoeken. Een van deze racewagens is het snelste voertuig van de game genaamd “Flame Spear” en kan wel tot 280 kilometer per uur gaan.

Loeiende sirenes

Waar ik aan het begin van mijn review zei dat ik destijds in Mafia II de politie op me hielen kreeg bij een klein verkeersongeval, is dat in dit eerste deel ook het geval. Na een kleine botsing begonnen de sirenes al te loeien. Als de politie zich op een afstand bevindt loopt eerst een blauw streepje in beeld vol, wanneer deze vol is komt de eerste of tweede ster in beeld. In totaal kun je vijf politiesterren krijgen en geloof me, jij gaat die ook krijgen. Het is niet mogelijk om voorbijgangers aan te rijden, want die springen allemaal aan de kant. Botsingen kunnen voor komen, maar te hard rijden kun je voorkomen, want een snelheidslimiet is op de controller, gewoon in te schakelen, dus druk op die knop, want een boete of arrestatie, dat is pas zonde!

Als je toch liever minder politie achtervolgingen hebt, omdat je meer van de details in de wereld wilt genieten, kun je uiteraard in het menu van de game de moeilijkheidsgraad aanpassen naar easy. Naast de standaard easy, medium en hard-moeilijkheidsgraden, bevat de game ook een Classic-moeilijkheidsgraad waarin de politie nog sneller in actie komt, vijanden sterker zijn, minder aanwijzingen op de kaart staan, en munitie bij het herladen van je wapen verloren gaat. Ook is het mogelijk om de rijmodus aan te passen van normaal naar simulatie, wat voor een realistischere rij ervaring moet zorgen.

Cover-systeem en quick-time events

Het schieten was voor mij even wennen, omdat de game meer een klassieke manier van schieten bevat. Vanuit het menu kan de aim sensitivity aangepast worden van laag naar hoog, of helemaal worden uitgezet. Het schieten voelt net even iets strakker aan en dat geldt trouwens ook voor het autorijden.

Het is belangrijk om dekking te zoeken, want na enkele schoten kun je al flink gewond raken. In elke missie zijn er wel een paar plekken waar je first aid kits kunt vinden voor health, maar het is niet voor niets dat de game een cover-systeem bevat. Linksonder in het scherm staat je levensbalk aangegeven en deze wordt al snel laag als je geraakt wordt. Dekking zoeken is van uiterst belang en je kunt terwijl je achter een muurtje schuilt met de Y/driehoek-knop switchen naar het dichtstbijzijnde volgende muurtje. Dit werkt zelfs zo goed dat als je constant in dekking van muur naar muur switcht, je de vijand van achter kunt neerknallen terwijl hij denkt dat jij nog achter dat ene muurtje van 30 seconden geleden staat. Wanneer je een vijand van achter benadert kun je besluiten deze stealth uit te schakelen met de B/cirkel-knop. Als een vijand voor jou staat zal hij jou willen neerslaan, maar kun je in de vorm van een quick-time event op tijd terug aanvallen.

Na een aantal uur in de game te hebben gezeten begon ik de gameplay pas echt te wennen en gedurende de rest van mijn speelsessie tot de laatste missie toe, was ik aan de controls zo gewend geraakt dat ik niets anders meer wilde dan ook de kans geven aan de Mafia II-remake. Heb ik al plannen voor volgend weekend?

Op vossenjacht

Waar je in Mafia II playboys verzamelde als collectibles, zit deze game ook volgestopt met diverse soorten collectibles, zoals pulp magazines, comics, sigaretten kaarten, post cards en “Mystery Foxes”. Dat laatste is vooral een easter egg en heeft niets te maken met de verhaallijn of wereld van de game. Als je fan bent van het verzamelen van collectibles ben je met deze game wel even zoet en wordt je er ook flink voor beloond met een aantal grote achievements/trophies.

Open-wereld met lineaire-verhaallijn?

De stad is niet al te groot zoals je tegenwoordig van games gewend bent, maar wel groot genoeg om je er een weekend mee te vermaken. Er zijn negen verschillende wijken en een gigantisch bosgebied die zo groot is als de helft van de map. Dit bosgebied bevindt zich in het noorden en daar is onder andere een vliegveld te vinden. De stad bestaat uit Central Island met vele wolkenkrabbers, een industrieterrein in de wijk Works Quarter, een welbekende Chinatown dat zich boven jouw wijk, Little Italy, bevindt, een nette woonbuurt ten oosten van de stad genaamd Oakwood en een nog luxere wijk in de nabijheid die Beech Hill heet. Verder heb je nog wijken genaamd Downtown, North Park en Holbrook.

De open-wereld kan tussen de missies door verkend worden, maar om dit op een betere manier te ervaren heeft de ontwikkelaar een modus genaamd “Free Ride” toegevoegd aan de game. De Free Ride-modus bevat exact dezelfde open-wereld, maar zonder de hoofdmissies. Hierin zijn zo’n tien zijmissies te spelen genaamd Phone Booth-challenges, waarbij je na een challenge een nieuw voertuig kunt ontgrendelen. De eerste challenge vond ik een vrij pittige uitdaging waarin je een auto binnen een tijdslimiet naar een locatie moet brengen zonder deze gedurende de rit te beschadigen.

Als je een echte autoliefhebber bent kun je vanuit het menu van de game de Carcyclopedia openen, waarin je alle voertuigen kunt bekijken en ermee kunt racen op het bekende circuit uit de race missie die eerder in de game voorkomt.

Muurvast

In tegendeel tot de toffe wereld en vele voertuigen heb ik mij meerdere keren geërgerd aan een aantal veel voorkomende objecten in de game. Zo zijn lantaarnpalen muurvast en komt je auto na een botsing hiertegen tot stilstand. Zelfs een aantal struiken zijn niet omver te rijden, maar prullenbakken kunnen wel omvergereden worden.

Ook heb ik last gehad van een aantal bugs, zoals door de voet van een politieagent liggen wanneer je je laat arresteren, het niet meer verder kunnen lopen als je met de Y/driehoek-knop over een muurtje wilt klimmen, of dat het zelfs niet meer mogelijk is om deuren in te trappen met de X/vierkant-knop, waardoor ik de game opnieuw moest laden.

Enkele NPC’s popten af en toe in beeld alsof ze net uit een tijdmachine of onzichtbaar gat vandaan kwamen en auto’s verschenen met een fade-in effect in beeld. Deze bugs heb ik een paar keer best vervelend gevonden, maar dat neemt niet weg dat ik al met al een toffe ervaring heb gehad met dit avontuur van Thomas “Tommy” Angelo.

Geslaagde remake?

Hangar 13 heeft met deze remake zichzelf bewezen dat ze als ontwikkelaar wel degelijk iets met de franchise kunnen. Na het matige Mafia III was het even de vraag wat het volgende project werd, maar nu het eerste deel op fantastische wijze is uitgekomen op de huidige generatie consoles, begin ik mezelf toch de vraag te stellen of we niet gewoon een Mafia IV op de volgende generatie consoles kunnen verwachten die terug gaat naar de roots van de franchise.

Review gespeeld op: Xbox One

Bestel Mafia: Definitive Edition bij Bol.com