Review: Watch Dogs: Legion – Verwacht geen overtreffend verhaal

Om maar meteen met de deur in huis te vallen, ik heb de game op een Xbox One-console uit 2014 gespeeld met een Full HD 1080p-monitor, maar ondanks deze lagere hardware ziet de game er grafisch fantastisch uit. De kleuren en belichting van alle voertuigen en gebouwen in de wereld zien er gelikt uit en ik had niet verwacht dat ik nog zo’n mooie game kon meemaken op de genoemde hardware.

Veel wachten

Dat de game er grafisch goed uitziet is een punt, maar dit gaat ten koste van de laadtijden. De game is niet geoptimaliseerd voor de oorspronkelijke Xbox One (en waarschijnlijk ook niet voor de PS4 uit 2013). Ik ben tijdens mijn speelsessie veel tijd kwijt geweest aan laadschermen die niet bepaald snel werden geladen. Er werd al gemeld dat de Xbox One X-console oververhit raakt bij het afspelen van de game, maar mijn klassieke Xbox One moest het doen met veel en lange laadschermen en een aantal crashes, waardoor de game bij een bepaalde missie drie keer achter elkaar crashte. Met de Xbox Series X en S en de PS5 in aantocht ziet het ernaar uit dat Ubisoft eerder wilt dat je de game op die consoles speelt dan op de huidige generatie consoles en dat is zonde.

Geschifte vijanden

Qua verhaallijn ben ik ook niet te spreken over de game. Het verhaal gaat over een aanslag waarbij op een avond drie ontploffingen in het centrum van Londen plaatsvinden. De hackers/terreurgroep die hierachter zit heet Zero Day en zij doen alsof DedSec achter de aanslag zit. Als speler dien je de naam DedSec te zuiveren en neem je het op tegen vijf soorten vijanden/groepen, waaronder een criminele organisatie die chips in mensen hun hoofd plaatst en ze tot slaaf maakt, een vrouw die wilt dat het brein van de mens naar de cloud wordt geüpload, een mol binnen een inlichtingendienst en een beveiligingsbedrijf dat als doel heeft om elke burger in de gaten te houden en de wet wilt handhaven door drones in te zetten. Deze geschifte personages die beschikken over deze technologieën zijn allemaal best over-the-top en het verhaal pakte mij niet tijdens mijn speelsessie.

Watch Dogs 2 blijft voor mij nog altijd het beste deel binnen de franchise, waar vele parodieën op bedrijven uit Silicon Valley te vinden zijn. Die game kende slechts één echte vijand, maar zat vol met personages die ik veel boeiender vond en waar ik meer aan gehecht raakte zoals hoofdpersoon Marcus Holloway en de andere leden van de DedSec-groep, Sitara, Wrench, Josh en Horatio, maar ook het personage Lenni is een typetje die ik vol lof bewonderd heb in die game. Omdat je in Watch Dogs: Legion als iedereen kunt spelen heeft Ubisoft niet één protagonist of een bepaald groepje aan personages een verhaallijn gegeven, maar duizenden ongeïnteresseerde gewone burgers met een niets boeiende achtergrond in de wereld gestopt waar je het mee moet doen. Zo heb ik twaalf personages gerekruteerd tijdens mijn speelsessie, maar los van hun specialiteiten kijk ik niet met een glimlach terug op mijn belevenissen met deze personages, omdat ik geen band met hun heb gecreëerd zoals ik dat wel met de DedSec-groep uit Watch Dogs 2 had. En ik ben al verbaasd als ik terugkijk en zie dat ik met twaalf verschillende personages de verhaallijn heb doorgespeeld. Een leuke toevoeging had geweest als je personages in level konden stijgen zoals tegenwoordig ook met de protagonist in Assassin’s Creed het geval is, of dat je drie hoofdrolspelers had zoals in GTA V weer het geval was.

Klappen uitdelen en ontwijken

De specialiteiten van de speelbare personages zijn daarentegen wel interessant. Zo kan een bouwvakker een vrachtdrone oproepen. Dit is een drone waar je op kunt staan en is handig om naar daken van gebouwen te vliegen zonder moeite te nemen om een weg te vinden hoe je het beste het dak op kunt klimmen. De vrachtdrones geven je een gevoel van vrijheid omdat je sneller op bepaalde plekken kunt komen, maar het is een nadeel dat je niet het dak van elk gebouw kunt bereiken met je drone omdat deze tot een bepaalde hoogte vliegt. De bouwvakker beschikt daarnaast over een moersleutel die handig is tijdens gevechten en daar wil ik met name de nadruk op liggen. In Watch Dogs 2 kon je hooguit een klap uitdelen in iemands gezicht, maar deze game bevat een gevechtssysteem, waarbij je met de X en Y-knoppen op een Xbox-controller moet slaan en met de B-knop een aanval ontwijkt. Met name politie agenten en beveiligers zijn sterk getraind en kunnen een aantal rake klappen uitdelen. De gevechten zijn niet heel diepgaand maar wel een leuke toevoeging aan de game. Natuurlijk kun je altijd nog op de traditionele manier iemand overhoop knallen met je wapen of neer taseren. Zo heeft de bouwvakker ook de beschikking over een spijkergeweer en dat moet vast pijnlijk zijn voor je vijand.

Zinvolle personages?

Aan het begin van de game krijg je de mogelijkheid om perma death aan of uit te zetten, waardoor je personages echt dood zijn als ze neergeschoten worden. Heb je perma death uitstaan dan raakt je personage hooguit zwaargewond of wordt die gearresteerd en kan je na ongeveer 60 minuten weer met dat personage spelen.

Het vervelende is wel dat als je in een bepaalde missie wordt neergeschoten, je vervolgens als een ander personage speelt die dat gevecht niet hoeft uit te voeren. Je hebt dat dan als het ware gewonnen zonder iets te hoeven doen en dat komt als een verlies over bij mij. Dit is mij een paar keer voorgekomen tijdens het hoofdverhaal.

Sommige personages kunnen juist een aanvulling zijn voor je team. Als je een advocaat in je team hebt zitten kunnen personages die gearresteerd worden soms vrijgelaten worden en met een ambulanceverpleegkundige in je team kan een gewond personage soms worden genezen. Een Albion-beveiliger kan zijn uniform aantrekken om verboden gebieden te betreden zonder direct verdacht te worden en met een hacker in je team kun je vanaf elke afstand toegangssleutels hacken om gesloten deuren te openen zonder dit van een beperkte afstand te hoeven doen. Zulke zinvolle personages zijn in de open-wereld makkelijker vindbaar als je de techupgrade “Uitgebreide profiler” hebt aangeschaft, waardoor die personages op de map worden getoond.

Upgrades

Techupgrades kunnen uitgevoerd worden met techpoints die je verdient door missies te voltooien, of door deze in de open-wereld te vinden. Sommige techpoints zijn vrij eenvoudig op te rapen, maar voor anderen dien je een Spiderbot te activeren die door kleine ruimtes zoals ventilatieruimtes kan kruipen. De Spiderbot is daarmee de opvolger van de RC Jumper. Er zijn vier klassen techupgrades uit te voeren. Dit zijn Gadgets, Upgrades, Wapens en Hacks. Sommige items kunnen twee keer geüpgraded worden, zoals een upgrade voor een groter magazijn voor je wapen en vervolgens een upgrade voor sneller herladen. In Watch Dogs 2 waren upgrades nog op de traditionele manier mogelijk in de vorm van skill tree’s, maar in Watch Dogs: Legion zijn dit simpelweg vakjes die in het menu naast elkaar staan.

Naar mijn gevoel had Watch Dogs 2 veel meer te upgraden skills dan Watch Dogs: Legion, maar dat heeft met name te maken met het hacken. Waar in Watch Dogs 2 een aantal tree’s bestonden uit het upgraden van je hack mogelijkheden, is in Watch Dogs: Legion vanaf het begin van de game al bijna alles te hacken. Er zijn geen upgrades om sneller hacks uit te voeren wat met name in het eerste deel wel het geval was. Daar kon je aan het begin van de game maar een enkele keer een stoplicht of paal hacken en duurde het een aantal minuten voordat deze hack weer geladen was. Maar om bijvoorbeeld een vijandelijke turret over te nemen dien je nog wel een upgrade uit te voeren. Mijn favoriete upgrade is de AR-cloack, een camouflage die het mogelijk maakt om al je speelbare personages voor een aantal seconden onzichtbaar te maken. Tijdens bepaalde gevechten kan dit handig zijn om van een plek weg te sneaken en je een stuk verderop achter een muurtje te schuilen.

Londen opnieuw in opstand laten komen

Een bepaald aantal Upgrades zoals de mogelijkheid om een turret over te nemen, vereisen niet alleen techpoints, maar vereisen ook dat je een bepaald aantal wijken in opstand laat komen. Op de map zijn een aantal rode icoontjes gemarkeerd. Deze zijn verspreid over de acht wijken van Londen. Elk rode icoontje bevat een kleine opdracht zoals propaganda verstoren, bewijsmateriaal fotograferen, apparatuur saboteren of iemand redden. Als je dit gedaan hebt volgt er een missie en na het voltooien van zo’n missie ontvang je een nieuw speelbaar personage en verschijnen er meer techpoints locaties op de map. Deze zijmissies zijn leuk, maar doen me denken aan de zijmissies uit Assassin’s Creed Syndicate, waarin je ook de wijken van Londen moest bevrijden en ook hier volgde telkens een slotmissie waarin je met jouw bende op de vuist ging met de leider van die wijk.

Een futuristisch tintje

Ondanks de tegenvallende verhaallijn is de open-wereld wel erg tof. In het futuristische Londen rijden bijna alleen maar zelfrijdende auto’s rond. Van zelfrijdende zwarte taxi’s en klassieke Londense dubbeldekker bussen tot aan zelfrijdende digitale reclameborden. Over alle wegen vliegen drones en de rode Britse telefooncellen zijn omgetoverd tot Wifi hotspots. Er zijn controleposten die oranje beginnen te kleuren als je eroverheen rijdt wanneer je een misdaad begaan hebt en vanwege de verhaallijn zie je regelmatig mensen op de stoep gearresteerd worden. Protesten vinden plaats op grote pleinen, politiewagens rijden met loeiende sirenes rond en ambulances en legerwagens kom je ook regelmatig tegen in de game. Het is een levendige wereld en er gebeurd meer om je heen dan in Watch Dogs 2. Behalve ondergronds. Zo bestaan de metrostations uit fast travel locaties, terwijl je ook direct vanuit de map kunt fast travelen. Het is jammer dat je niet daadwerkelijk via een rijdende metro naar een volgende halte kunt reizen, waardoor je het de gehele game moet doen met laadschermen.

Verder zijn in de wereld een paar mini games te spelen zoals darten bij de bar van je safehouse, een voetbal omhoog proberen te houden in een parkje en het bezorgen van pakketjes. En met name dat laatste was in een bepaalde vorm al aanwezig in Watch Dogs 2.

Zelfrijdende Ubers

In Watch Dogs 2 had je de beschikking over een smartphone waar de app Driver: San Francisco op stond. Deze app, die een easter egg is naar de gelijknamige Ubisoft game uit 2011, was een soort mini game waarin je als Uberchauffeur mensen oppikte en naar hun bestemming bracht. In Watch Dogs: Legion heeft deze app plaatsgemaakt voor Driver: London. Het is niet meer mogelijk om mensen naar hun bestemming te brengen, maar zoals gezegd zijn er nu mini games aanwezig waarbij je pakketjes op tijd dient te bezorgen. Driver: London daarentegen bestaat simpelweg uit zelfrijdende auto’s met uitgestrekte ramen waar je instapt en naar je bestemming rijdt of laat rijden via de zelfrijdende functie. De Driver: London auto’s vind ik de best rijdende voertuigen in de game, alhoewel alle auto’s in de game wel vlekkeloos rijden. De controls voor het autorijden zijn namelijk beter uitgewerkt en geven direct feedback. Ik ben nog nooit zo weinig van een motor afgevallen met volle snelheid als in Watch Dogs: Legion, het autorijden werkt heerlijk! Maar voor mij was het in het begin wel even wennen om aan de ‘verkeerde kant’ van de weg te rijden, want het is en blijft Engeland!

“Ik ben nog nooit zo weinig van een motor afgevallen met volle snelheid als in Watch Dogs: Legion, het autorijden werkt heerlijk!”

Gevechtsdrones overnemen

Een nieuw element in de game is het overnemen van de controle van gevechtsdrones die over raketten beschikken waarmee je je vijanden – zowel mensen als drones – kunt uitschakelen, terwijl jij je veilig achter een muurtje verstopt. Dit kan soms best een uitdaging zijn, zeker omdat je drone na een paar klappen al kapot is en je dus veel inkomende kogels van je tegenstanders en andere drones dient te ontwijken. Ook bevat de game een missie waarin je met een drone minutenlang door een serverruimte moet vliegen. Tussendoor vindt er van alles plaats zoals gaslekken, windvlagen, verhitting en bewegende infrarood sensoren die je dient te ontwijken. Dit was erg tof.

Mager einde

Desondanks kreeg ik tegen het einde van de game regelmatig te kampen met een aantal glitches zoals personages die door objecten heen liepen en twee boten die in elkaar vast zaten. Ook kwam ik een keer na een cutscene aan de andere kant van een muur terecht, waardoor ik niet meer kon bewegen en verplicht was om te fast travelen. Dat was op dat moment niet beschikbaar, waardoor ik mijn personage liet neerschieten door beveiligers. Daarmee gezegd hebbende viel het einde van de game ook zwaar tegen. Het was te simpel en te oninteressant voor het einde van een Watch Dogs-game.

Online

Tot slot is in het menu van de game een online-modus te vinden, maar deze is pas vanaf december speelbaar. Het is jammer om te zien dat de online-modus wederom niet de release gehaald heeft, want bij Watch Dogs 2 kwam dit een week na release beschikbaar. Maar tot die tijd kun je je in ieder geval vermaken in de open-wereld van het futuristische Londen, en ben ik benieuwd of alle speelbare personages en de verhaallijn jou wel pakt.

Review gespeeld op: Xbox One

Bestel Watch Dogs: Legion bij Bol.com