Review: Elden Ring – Mijn beste open-wereldervaring ooit

Zoals gezegd is Elden Ring de nieuwste franchise van studio FromSoftware (bekend van onder andere de Souls-games Armored Core, Bloodborne, Sekiro: Shadows Die Twice). Elden Ring is de evolutie van de Dark Souls-games. De lineaire paden hebben plaatsgemaakt voor een gigantische (en dan bedoel ik GIGANTISCHE) open-wereld waarin je bijna volledig kan gaan en staan waar JIJ wil. Deze open-wereld is gevuld met dungeons waar je allerlei soorten loot kan vinden, NPC’s met de meest vage side quests zoals je die kent uit voorgaande games en natuurlijk heel veel bosses waarvan sommigen je tot het uiterste duwen en anderen weer een piece of cake zijn. Het mooie is dat door het open-wereld aspect je eigenlijk niet vast kan komen te zitten. Als je compleet vast zit kan je gewoon weggaan en iets anders doen om vervolgens later terug te komen. Dit maakt Elden Ring zeer toegankelijk. Wat voor velen een grote selling point is is het feit dat George R. R. Martin meegeholpen heeft aan het script van Elden Ring. Nu ga ik bekennen dat ik totaal de verkeerde persoon ben om te vertellen hoeveel daarvan te merken is. Ik heb namelijk maar één aflevering gekeken van Game of Thrones en die heb ik ook nooit afgekeken. Wel heb ik gemerkt dat het verhaal dit keer iets makkelijker te volgen is, maar het gros van de lore haal je nog steeds uit het lezen van de item-descriptions.

Cruisen met de mustang

Die gigantische wereld verken je niet met de benenwagen want in de game heb je ook een paard genaamd Torrent. Torrent maakt het zeer vermakelijk om de wereld te verkennen omdat hij uitgerust is met een double jump en een sprint. Hierdoor kan je makkelijk de net niet te bereiken plekjes bereiken en zo weer een compleet nieuw gebied vinden om te scavengen voor gear. Een paard is niet de enige verandering in hoe je je over de map beweegt want je hebt nu ook de mogelijkheid om te springen en te bukken. De jump is niet alleen handig voor overworld traversing, maar ook uiterst effectief in gevechten. Jump attacks kunnen bosses compleet breken. Deze doen zoveel posture damage waardoor je de boss extra veel damage kan toedienen. De crouch-button brengt een nieuwe stealth mechanic naar de game die ik eerlijk gezegd niet zo heel veel gebruikt heb maar deze leent zich uitstekend voor het makkelijk backstabben van een vijand. Daarnaast is het mogelijk om hulpjes op te roepen in combat door middel van de spirit ash summons. Dit staat compleet los van NPC’s/echte spelers summonen. Je vindt bepaalde spirit ash summons in de overworld en deze kan je doen met wat mana summonen. Deze summons zijn vaak creatures die je in de wereld als vijand tegenkomt. Ook dit is een mechanic die je moet toepassen aangezien er redelijk veel duo bossfights zijn. Verder zijn de weapon arts van Dark Souls 3 terug en deze zijn behoorlijk verbeterd. Zo is het mogelijk om de weapon art van een wapen te veranderen wat natuurlijk de build variety ten goede komt.

Verslaving opgelopen

Iets wat ik niet vaak genoeg kan zeggen is dat ik echt genoten heb (en nog steeds doe) van de wereld. Ik ben op dit moment met een map en guides aan het spelen om elk item in Elden Ring te verzamelen en ik kom nog steeds plekken tegen die ik totaal niet had ontdekt in al mijn voorgaande playthroughs. Sommige items zitten verborgen achter zulke obscure plekken waar je alleen komt door out-of-the-box te denken. Soms moet je over de rand van een muur springen op een heel klein uitstekende rand van een kasteelmuur en deze volgen om vervolgens weer bij een compleet nieuw gebied uit te komen. Er is op zoveel plekken zo goed nagedacht door het development team over hoe en waar spelers heen kunnen. Iedere keer weer krijg ik een enorme lach op mijn gezicht. Ik was echt uitgekeken op open-wereld-games en was eerst sceptisch over de open-wereld in Elden Ring, maar het heeft mij zeer positief verrast. Ik durf met zekerheid te zeggen dat ik nog nooit zoveel plezier gehad heb met een open-wereld als de wereld in Elden Ring. Wat ook helpt is de waanzinnige artistieke designs in Elden Ring. Zowel enemy als area design is echt insane. Elden Ring bevat gebieden waar je mond van open valt. Je voelt de atmosfeer als je in het donker loopt met een fakkel en in de verte een gigantische boom ziet gloeien over de horizon. Deze momenten vullen je met verbazing en nieuwsgierigheid. In geen enkele game was ik zo nieuwsgierig. Nieuwsgierig naar wat er achter die heuvel ligt, nieuwsgierig wat er in het einde van de rots opening ligt, nieuwsgierig wat er op de bodem van de grot ligt. Ik betrapte mezelf erop dat elke keer als ik dacht ‘’oké nu ga ik verder met de verhaallijn van Elden Ring’’, ik toch weer eerst de area doorzocht voor nieuwe loot. En dat gebeurde niet een keer, ook niet twee keer maar vaker dan ik durf toe te geven. Het was een verslaving.

“Er is op zoveel plekken zo goed nagedacht door het development team over hoe en waar spelers heen kunnen. Iedere keer weer krijg ik een enorme lach op mijn gezicht”

Niet alles is perfect

De open-wereld is groot maar misschien ook wel te groot. Er komen soms wat lege vlakken voor en dit is zonde aangezien Elden Ring voor 90% geweldig gevuld is en altijd wel iets bevat. Met 150 bosses (inclusief NPC invaders) bevat Elden Ring misschien iets te veel bosses, maar dat is op zich geen probleem. Jammer genoeg zijn vele van deze bosses reskins. Daar kan ik absoluut mee leven, alleen sommige bosses hadden niet gebruikt mogen worden als reskin (Astel bijvoorbeeld, eeuwige zonde). Tevens worden sommige bosses wel vier keer gebruikt. Dat is een beetje too much als je het mij vraagt. Ik snap dat je niet kan verwachten dat er 150 unieke boss fights komen in een open-wereld game van deze grootte maar sommige fights konden wel iets minder. Kwaliteit over kwantiteit. De dungeons zijn voor het grootste gedeelte ook niet al te boeiend. Het komt vaak neer op: zoek een hendel -> open deur -> versla boss. Dit betekent niet dat er geen speciale dungeons zijn want in sommige dungeons moet je echt je hersens goed laten kraken om het einde te vinden. In Elden Ring 2 wil ik graag iets minder padding zien. Elden Ring heeft dat namelijk niet nodig, omdat zelfs met 50 bosses Elden Ring minder ijzersterk gaat zijn.

Een ander minpunt is dat het soms compleet onduidelijk is of je een val naar beneden gaat overleven of niet. Soms had ik het gevoel dat ik drops overleefde die ik niet had mogen overleven en andere keren stierf ik terwijl ik het makkelijk had kunnen overleven. Gelukkig is mij dit slechts een handjevol keren duur komen te staan, alhoewel het iets inconsistent is dat mij opviel. Verder hebben bepaalde user interface-keuzes voor kleine irritaties gezorgd. Zoals het niet kunnen openen van de map zodra je in combat zit. Al sta je meters van de vijand af en komt deze niet naar je toe, de map kan vaak niet geopend worden en dit kan op den duur behoorlijk vervelend worden. Ook kan je bij sommige message pop-ups in je scherm niet aanvallen tenzij je deze wegklikt. Dit is mij een keer midden in combat fataal geworden. Tot slot bevat Elden Ring een craft-systeem. De reden waarom ik dit zo laat vermeld is omdat ik totaal vergeten was dat Elden Ring dit bevat. Deze feature heb ik slechts een keer gebruikt tijdens mijn playthroughs en dat was om een cure voor scarlet rot te maken. Wel is het zo dat je ontzettend veel items kan maken in dit systeem, maar het is alleen geen must.

Review gespeeld op: PS5

Bestel Elden Ring bij Bol.com