Wat krijg je als een first-person shooter het bed deelt met een rhythm game? Dan krijg je 9 maanden later Metal: Hellsinger op aarde. Nou ben ik een groot liefhebber van rhythm games, first-person shooters en (bijna) alle soorten metal muziek dus dit moet een match made in heaven (of hell) zijn, toch?
Fury en Glory
Zoals ik net al zei is Metal: Hellsinger een first-person shooter gemixt met een rhythm game. Dat wil zeggen dat je op het ritme van de muziek je vijanden kapot moet maken met meerdere melee wapens en firearms. Voor elke vijand die je doodt krijg je punten en deze punten worden vermenigvuldigd door de Fury Meter. Deze Fury Meter verhoog je door op het ritme vijanden te raken, te dodgen of met een bepaald wapen gewoon schoten af te vuren. Ook krijg je een flinke Fury Boost door vijanden te slaughteren. Een slaughter kill is vergelijkbaar met de Glory Kills van de nieuwe DOOM-games. Zodra een vijand bijna dood is kan je deze met een stijlvolle aanval doodmaken, en je raadt het al, ook deze slaughter kills moeten op het ritme van de muziek. Het gevoel wat je krijgt als je de vijanden kapot schiet terwijl je op het ritme van de muziek de inputs geeft is heerlijk en verslavend en je moet het echt zelf proberen. Er is een demo beschikbaar voor Metal: Hellsinger in de meeste digitale stores. Het ritme wordt aangegeven in het centrum van je HUD. Dus mocht je bang zijn dat je het met alleen de audio cue niet kan volgen heb je ook nog een visueel hulpmiddel. Zorg wel ervoor dat je aan het begin van Metal: Hellsinger de kalibratie-instellingen gebruikt zodat je de meest optimale geluid en beeldinstellingen hebt.

MATT HEAFY IS HERE
De soundtrack in Metal: Hellsinger is niet de enige reden om de Fury Meter op maximaal te houden, want de muziek is ook verbonden aan deze meter. Staat de Fury Meter op 1x dan hoor je heel zacht het ritme en maar weinig instrumentale geluiden. Gaat de multiplier naar 2x dan springt ineens meer muziek bij, tot je op de max multiplier van 16x zit en de muziek in volle glorie met vocals door je speakers heen knallen. Als je bekend bent met Devil May Cry 5, dan is dit hetzelfde principe als de Stylish Meter. De muziek in Metal: Hellsinger is volledig gemaakt door de band Two Feathers in samenwerking met zangers en zangeressen van andere bands. Onder andere Randy Blythe (Lamb of God), Serj Tankian (System of a Down) en mijn grote vriend Matt Heafy (Trivium) hebben hun stem geleend aan de producties van Two Feathers. Ik moet zeggen dat geen enkel nummer in Metal: Hellsinger tegenvalt, maar dit blijft een persoonlijke kwestie. Elk nummer is bruut, heavy, hard en motiveert je alleen maar om door te blijven killen en killen en killen. Metal: Hellsinger voelt als een beginnende verslaving die opspeelt tot het moment dat je een level hebt uitgespeeld en denkt “Oké, nog één keertje dan”.
“Het voelt als een beginnende verslaving die opspeelt tot het moment dat je een level hebt uitgespeeld en denkt ‘Oké nog één keertje dan’ “
Let’s talk business
Genoeg over de mechanics, laten we het hebben over de inhoud. Metal: Hellsinger moet het met name hebben van de gameplay want het verhaal is niet echt spectaculair of diepgaand maar dit hoeft ook niet. In Metal: Hellsinger speel je als Unkown een soort hybride tussen een mens en een demoon die uit is op wraak. De Red Judge is het doel waar Unknown achteraan zit. Haar missie is een einde maken aan de tirannie van deze Red Judge in de hel. Dit doe je door acht werelden (negen als je de tutorial meetelt) ritmisch te clearen. Elke wereld heeft zijn eigen nummer waarop je kan losgaan. Hierin schiet je je een weg van encounter naar encounter tot je bij de boss fight van het level komt. Dit is altijd een aspect van The Red Judge en in principe dezelfde boss alleen dan in een andere setting. Dit is jammer, maar de gevechten in Metal: Hellsinger verschillen toch genoeg van elkaar dat je niet het gevoel hebt dat je telkens tegen dezelfde boss vecht. Nadat je elke wereld uitgespeeld hebt ontgrendel je drie Torment missies. Deze Torment missies zijn kleine arena-based challenges. Denk aan “Kill 30 enemies with slaughterkills’” of ‘’Kill 99 enemies with restricted healing”. Dit alles doe je met een tijdslimiet, meestal 30 tot 45 seconden. Dit klinkt aan de korte kant maar met elke kill krijg je een x aantal seconden erbij. Deze Torment missies doe je niet zomaar, want na het clearen van deze Torments ontgrendel je sigils. Deze sigils kan je zien als een soort perks die je reis door de hel van Metal: Hellsinger iets makkelijker maken. Een sigil dat je Fury Meter of je ritme combo minder hard doet zakken, behoren onder de sigils die je kunt verdienen. Je kan er maar twee equippen in je loadout dus je dient goed na te denken wat het beste past bij jouw speelstijl.
Een korte trip door de hel
Het is helaas niet allemaal hosanna in Metal: Hellsinger want zoals je al gelezen hebt er zijn maar acht levels. Dit is een beetje aan de korte kant en zo voelt het vooral omdat de gameplay zo verslavend is. Je bent uiteindelijk constant dezelfde acht levels aan het spelen om een zo hoog mogelijke highscore te krijgen en jezelf steeds meer te verbeteren. Ik heb het gevoel dat er iets meer levels nodig waren. Zo heb ik Metal: Hellsinger uitgespeeld in 3,6 uur. Hier zitten ook twee of drie Torment missies tussen dus de tijd is iets geflatteerd. Het is natuurlijk niet makkelijk om zelf nummers te maken. Wat dat betreft zijn de nummers die geschreven zijn voor Metal: Hellsinger al flink wat. Misschien dat het toch beter is om voor een potentieel vervolg of eventuele DLC voor Metal: Hellsinger bestaande nummers te gebruiken. Het lijkt mij gaaf als wellicht onbekende kleine bands daarvoor gebruikt worden. En dat voor echte levels met boss fights zelfgeschreven nummers met een bekende zanger/zangeres gebruikt worden. Dat zorgt dan voor iets meer diversiteit, waardoor je niet zo snel uitgekeken raakt op dezelfde nummers.
Review gespeeld op: PC
Conclusie
Metal: Hellsinger
Metal: Hellsinger is een sterke hybride van first-person shooters en rhythm games. Het is goed in wat het doet, want ik was vanaf het eerste level meteen hooked. De muziek van Two Feathers past perfect en heeft een heel sterk effect op hoe je Metal: Hellsinger benaderd. Je voelt je een badass en het is ongelofelijk satisfying om te zien hoe je ritmisch een spoor van dood en verderf achter laat. Ondanks de goede gameplay is het helaas jammer dat Metal: Hellsinger slechts acht werelden bevat. Gameplay zo leuk en verslavend als deze laat je verlangen naar meer. Om het meeste uit Metal: Hellsinger te halen moet je jezelf constant uitdagen om je score naar een hoger niveau te tillen. Ik kijk in elk geval uit naar het volgende project van ontwikkelaar The Outsiders. DLC of een nieuwe game? Bring it on!
VOORDELEN
- Verslavende gameplay
- Brute soundtrack
- Veel uitdaging om jezelf te verbeteren
- Matt Heafy is here!
NADELEN
- Heb toch een verlangen naar meer
- Je moet natuurlijk wel van harde metal muziek houden
Reacties