De Borderlands-franchise is de laatste jaren steeds groter geworden. Waar we begin dit jaar nog verwend werden met de spin-off game Tiny Tina’s Wonderlands, verscheen onlangs New Tales from the Borderlands. Het vervolg op Tales from the Borderlands uit 2015. Het origineel werd gemaakt door Telltale Games, maar ditmaal heeft Gearbox Software zelf het nieuwe deel ontwikkeld. Weet Gearbox een net zo’n goed verhaal neer te zetten als Telltale dat deed?
Tales from the Borderlands heb ik enkele jaren geleden gespeeld. De game verscheen destijds in 5 episodes, die ongeveer elke drie maanden werden uitgebracht. In Tales from the Borderlands speelde je als Hyperion-medewerker Rhys en oplichtster Fiona die onverwachts een avontuur beleefden op de planeet Pandora. Tales from the Borderlands had naar mijn inzien een goed verhaal en alle episodes hadden mij redelijk vermaakt. New Tales from the Borderlands is daarentegen als volledige game uitgebracht. De game kent wel een indeling van 5 episodes, maar deze zijn allemaal in een keer speelbaar. Hierdoor hoeven we niet maanden te wachten op een nieuwe episode. De twee hoofdpersonages uit Tales from the Borderlands keren ook terug in dit deel. Mocht je Tales from the Borderlands niet gespeeld hebben, dan wil ik verder geen spoilers kwijt over de rol van de personages in dit deel.
Drie buitenbeentjes
In New Tales from the Borderlands speel je als drie verschillende personages. Dit zijn de wetenschapster Dr. Anuradha Dhar, haar streetwise broertje Octavio Wallace-Dhar, en de frogurt zaak eigenaresse Francine Miscowicz, die invalide is en in een hoverchair zit. Zij deed mij denken aan het personage Ellie uit Borderlands 2. Anu werkt voor de wapenfabrikant Atlas. Net als Hyperion heeft Atlas een hoofdkantoor gevestigd in een groot ruimteschip. Ze heeft een nieuw soort ‘wapen’ uitgevonden. Door hiermee te schieten wordt een vijand naar een andere plek in het universum geteleporteerd.
Als zowel het hoofdkantoor van Atlas als de planeet Promethea worden aangevallen, neemt Anu snel het besluit om haar broertje Octavio te redden die op de planeet woont. Eenmaal aangekomen op Promethea maakt ze al gauw kennis met het gespuis dat daar rondloopt waaronder de bekende psycho bandits. Octavio werkt in de frogurt zaak van Francine. Een ‘vriend’ van Octavio, de killerbot L0U13, is geprogrammeerd om tuig neer te schieten die op de wanted lijst staat en maakt ook onderdeel uit van het verhaal. Onderweg naar de zaak worden Octavio en L0U13 gevolgd door soldaten die onderdeel zijn van de aanval. Kort hierna wandelt Anu binnen en dit is waar het avontuur van de drie hoofdpersonages en killerbot begint.

Eigen vaardigheden
Elk personage heeft zijn eigen gadgets. Zo draagt Anu een bril met een scanner. Hiermee kan ze info ophalen over personages in de omgeving en objecten. Echter is de hoeveelheid informatie nihil. Octavio draagt een soort smartwatch met hologram genaamd ECHOdex. Hiermee kan hij hacken in de vorm van hele simpele minigames, waarbij je slechts op de A-knop hoeft te drukken. Ook Anu krijgt af en toe een minigame waarin zij op de sweet spot van haar wapen moet slaan zodat deze weer werkt. De minigames zijn ook te skippen en voegen dus weinig aan de game toe. Francine kan vijanden bevriezen en in stukjes slaan via een functie op haar hoverchair, maar dit gebeurt slechts enkele keren in de game.
Vaultlander figurines
Een leuke toevoeging aan New Tales from the Borderlands zijn de Vaultlander battles en figurines. In totaal zijn er 17 figurines als collectables in de game te vinden of te winnen. Tijdens het rondlopen in de game krijg je linksboven op het scherm een melding als een Vaultlander figurine in de buurt is. De figurines die je moet winnen ontvang je nadat je een persoon hebt verslagen in een Vautlander battle. Hierin moet je met een van jouw figurines tegen de figurine van de ander strijden. Dit gaf me een beetje het Street Fighter gevoel en deze minigame zorgt wel voor variatie in gameplay, evenals de retro battle die later in de game plaatsvindt.

Kwalitatief goed, inhoudelijk matig
Over de kwaliteit van de game valt niet te te twisten. De Borderlands tekenstijl ziet er strak uit in 4K en de kleuren worden mooi weergegeven zoals je dat van elke game gewend bent die Dolby Vision ondersteunt. Tegen het einde van de game viel mij op dat de lipsync af en toe niet overeen kwam met sommige animaties, maar verder heb ik een stabiele speelsessie gehad met New Tales from the Borderlands. Waar wel over te twisten valt is het verhaal, de humor en de personages. Het eerste uur bestaat uit veel verhaal voordat je pas echt achter elkaar gameplay krijgt. Vanaf het einde van episode 2 begint het verhaal pas interessant te worden, maar een beter verhaal dan Tales from the Borderlands zit er helaas niet in.
“Francine is dan ook zo’n typisch Borderlands personage die de game nog een beetje weet te redden.“
New Tales from the Borderlands kent hier en daar wel wat humor, maar sommige grappen zijn niet grappig. In elke episode komen nieuwe personages voorbij. Sommige keren later terug en anderen zijn eenmalig te zien. Enkele personages zijn wel grappig zoals Radin de lilliputter in episode 1, maar daar blijft het dan ook bij. De personages uit Tales from the Borderlands waren een stuk interessanter en halverwege de game begon ik me te storen aan het idiote en kinderachtige gedrag van Octavio. Ook met Anu, de corporate stresskip, was ik op een gegeven moment klaar mee. Een ander personage die in meerdere episodes terugkeert is de Badass Superfan. Dit personage is net zo irritant als Adrian Chase uit DC’s Peacemaker-serie. Ook het pratende en wandelende wapen Brock valt bij mij ook niet goed in de smaak. Persoonlijk denk ik dat de pratende wapens in de game High on Life het beter gaan doen. Alleen Francine kon ik nog accepteren. Francine is dan ook zo’n typisch Borderlands personage die de game nog een beetje weet te redden.

Keuzes en quick time events
Waar de gameplay ten slotte op neerkomt zijn de keuzes die je moet maken in combinatie met quick time events. Daarbij moet gezegd worden dat bijna 80% van de game uit cutscenes bestaat. Het duurt vaak lang voordat je een keuze kunt maken of een QTE krijgt. Ik had het idee dat de keuzes vaak weinig van elkaar verschillen in welke vervolgscene je te zien krijgt. Door achteraf voor een achievement enkele hoofdstukken herspeeld te hebben, kwam ik erachter dat een andere keuze voor een andere dialoog van een paar regels zorgt, maar dat de daaropvolgende dialogen exact hetzelfde zijn. De game kent vijf eindes. Een game die wel goed is in het weergeven van niet alleen andere dialogen, maar ook van compleet nieuwe scenes, is The Dark Pictures Anthology.

QTE’s worden van te voren door middel van een icoontje aangekondigd. De moeilijkheidsgraad van de QTE’s kan in de gameplay instellingen worden aangepast. Standaard staat deze ingesteld dat je een foute knop kunt indrukken, maar als je op tijd de juiste knop indrukt wordt dit niet als fout gezien (normal). Je kunt instellen dat je altijd de juiste knop moet invoeren (hard) of dat elke QTE automatisch slaagt en je de game als het ware op je beeldscherm afspeelt alsof het een Borderlands-film is (none).
Toekomst van de franchise
De franchise blijft doorgaan met een Borderlands-film die volgend jaar wordt uitgebracht. In september liet Randy Pitchford van Gearbox Software weten dat Tiny Tina’s Wonderlands een sequel krijgt en een Borderlands 4-game kan dan ook niet worden uitgesloten. Of er een derde Tales from the Borderlands-game gaat komen is nog maar de vraag.
Review gespeeld op: Xbox Series X
Bestel New Tales from the Borderlands bij Bol.com
Conclusie
New Tales from the Borderlands
New Tales from the Borderlands weet qua verhaal, humor en personages niets goeds neer te zetten. Vanaf het einde van episode 2 begint het verhaal op gang te komen, maar heel boeiend is het verhaal niet. De humor had beter gekund en slechts enkele personages zijn grappig. Twee van de drie hoofdpersonages begonnen mij halverwege de game te storen, evenals enkele andere personages zoals de Badass Supefan en het pratende wapen Brock. De meeste minigames voegen weinig toe. Alleen de Vaultlander battles en figurines zijn een leuke toevoeging aan de game. De strakke tekenstijl en kleuren zijn wel goed uitgewerkt, maar inhoudelijk is de game niet goed genoeg uitgewerkt om het origineel uit 2015 te overtreffen.
VOORDELEN
- Alle episodes in 1 keer speelbaar
- Variatie in gameplay dankzij Vautlander battles
- Vaultlander figurines zijn leuke collectables
- Strakke en kleurrijke game dankzij 4K en Dolby Vision
NADELEN
- Meeste minigames voegen weinig toe
- Verhaal en humor vallen tegen
- Personages niet heel boeiend
- Te veel cutscenes
Reacties