Review: Anonymous;Code – Houdt je op het randje van je stoel

Anonymous;Code is al een jaartje uit in Japan maar komt 8 september uit in het westen.

Geen ervaring

Ik moet eerlijk bekennen dat ik nog nooit iets van de franchise gelezen of gekeken heb. Ik ben bekend met de naam Steins;Gate omdat ik die vaak voorbij heb zien komen op anime-forums maar echt ervaring heb ik niet. Wel met andere visual novel games zoals de Danganronpa-franchise, Doki Doki Literature Club en de Zero Escape-serie. Bot gezegd is een visual novel precies wat de naam zegt, een visuele roman. Je spendeert de meeste tijd met het lezen in dit soort games en je geniet van mooie artwork. Aangezien het games zijn, zitten in de meeste games ook simpele gameplay elementen dus bestaat het niet alleen maar uit lezen. Logisch ook want waarom zou je een game kopen als je ook een boek kan kopen? Veel goedkoper. Afijn genoeg over het genre laten we het nu over de game zelf hebben.

Einde van de wereld

Anonymous;Code vertelt het verhaal van Pollon Takaoka, een hacker die het hart op de juiste plaats heeft en zijn talenten gebruikt om de minderbedeelden van de wereld te helpen. In het jaar 2037 ontmoet Pollon een geheimzinnige meid genaamd Momo Aizaki en na deze ontmoeting bevindt Pollon zich in een web van allerlei vage complotten gericht op het einde van de wereld. Klinkt best interessant toch? In hoeverre het verhaal van Anonymous;Code een uitbreiding is van de vorige games kan ik helaas niet zeggen, maar ik had niet het gevoel dat ik echt iets miste. Het verhaal is prima te volgen (mits je goed leest) zonder enige kennis van de voorgaande verhalen. Ik denk dat ik hooguit wat referenties gemist heb.

Cicada 3301

Wat ik niet gemist heb in Anonymous;Code zijn de vele referenties naar gebeurtenissen uit het echte leven. Ik had wel een grijns op mijn gezicht toen ik Cicada 3301 voorbij zag komen. Dit is geen onbekend terrein voor visual novel games want ze maken vaker referenties naar de echte wereld. De game AI: The Somnium Files kon dit ook heel goed (een beetje te goed). Het verhaal zelf was behoorlijk vermakelijk en bevatte genoeg actie en plot punten die je aandachtig aan het scherm gekluisterd hielden. Vooral de actie segmenten werden echt heel gaaf in beeld gebracht. De personages zelf waren oké, redelijk cliché en verder niet echt uitgebreid op een paar na. Maar de kracht van het verhaal liet mij hier overheen kijken. Ik heb een goede 27 uur over de game gedaan dus je kan best een meaty pakketje verwachten.

“Het belangrijkste aspect is het verhaal en die is gewoon prima in orde.”

Terug in de tijd

Maar wat is dan de gameplay mechanic van Anonymous;Code? Save en load. Juist, dezelfde save en load-opties die bijna elke game tegenwoordig heeft. Vroeg in de game krijgt Pollon de gave om zelf een save file te loaden en terug te gaan in de tijd met de kennis die hij nu heeft. Het is aan de speler om Pollon op bepaalde momenten terug in de tijd te laten gaan om een slecht einde te verhelpen. Dit is een behoorlijk meta mechanic en zorgt voor flink wat grappige momenten. Het is behoorlijk creatief alleen geeft Anonymous;Code je hints op de game over-schermen wanneer je de mechanic moet gebruiken. Dit voelt een beetje handholding aan en dat is best jammer. Alleen zo rond het eind van de game zijn er wel wat momentjes dat je zelf goed na moet gaan denken. Verpest dit de game? Nee, niet echt. Het belangrijkste aspect is het verhaal en die is gewoon prima in orde.

Review gespeeld op: PlayStation 5 (PS4-versie)

Bestel Anonymous;Code bij Bol.com