Assassin’s Creed Mirage is het nieuwste deel in de franchise. Dit keer reizen we af naar het Midden-Oosten. Namelijk naar Baghdad in de negende eeuw. Het is de periode van de Islamitische Gouden Eeuw waarin het Kalifaat van de Abbasiden regeerden. In deze periode werd onder andere het algortime en algebra uitgevonden. We spelen als het personage Basim en beleven een avontuur in de levendige binnenstad van Baghdad. Maar is Mirage boeiend genoeg voor elke Assassin’s Creed-speler?
Toen drie jaar geleden Assassin’s Creed Valhalla verscheen keek ik hier een beetje naar uit. Het had twee jaar geduurd totdat er een nieuw deel in de franchise verscheen. Assassin’s Creed Odyssey was een heerlijke actie-RPG dat zich afspeelde in een interessante setting, het oude Griekenland. Helaas bleek de gameplay van Valhalla totaal anders dan die van Origins en Odyssey. De game speelde voor mij niet lekker weg en de gevechten waren compleet anders. Dit resulteerde erin dat ik de game op een bepaald moment had afgesloten en sindsdien niet meer heb opgestart. Ook het tijdperk van de Vikingen in het koude noorden sprak mij niet aan.
De eerste beelden van Assassin’s Creed Mirage deden mij denken aan de goede tijd die ik had met Assassin’s Creed Origins in het oude Egypte. Ik besloot om Assassin’s Creed Mirage toch te gaan reviewen en ik moet zeggen dat dit eindelijk weer een goede Assassin’s Creed-game is.
De Hidden Ones
In Assassin’s Creed Mirage speel je als Basim Ibn Ishaq. Een jongeman uit Anbar die zich dagelijks bezighoudt met zakkenrollen. Dit doet hij samen met een goede vriendin genaamd Nehal. Hij komt steeds vaker in contact met een mevrouw genaamd Roshan. Zij is een opvallend personage en heeft een stem van een zware kettingroker. Uiteindelijk wordt Roshan de mentor van Basim en na enige tijd sluit hij zich aan bij de Hidden Ones. Het is aan de Hidden Ones om de mysterieuze groep The Order of the Ancients te verslaan. Waar ik verder niet over ga spoilen.
De reden waarom Basim geen Assassin is, komt omdat de naam Assassin pas aan het einde van de elfde eeuw bedacht werd. Voorheen stond de groep bekend onder de naam Hidden Ones. Deze naam is bedacht door de Medjay Bayek uit Siwa in het jaar 47 in Assassin’s Creed Origins. Vandaar dat die Assassin’s Creed-game de subtitel “Origins” kreeg.
Terug naar de roots
Assassin’s Creed Mirage keert voor een deel terug naar de roots van de franchise. Basim is niet het type die meer dan vier vijanden tegelijk kan verslaan. Dus ben je min of meer verplicht om alles stealth aan te pakken, De stealth gameplay is daarentegen goed uitgewerkt. Zo kun je net als voorheen naar wachters fluiten en ze vanuit de bosjes omleggen. En net zoals in de voorgaande drie delen beschik je over een adelaar die vanuit de lucht wachters kan spotten. Alhoewel het parkour in de oudere delen nog altijd beter is uitgewerkt, voelt het parkour in Mirage deels fijn aan. Er is vooral gekeken naar het parkours uit Assassin’s Creed II en Unity. Zo klim je via dozen en kratten naar boven, loop je vervolgens over houten planken, waarna je via een bepaald object een bocht maakt de hoek om. Ook de liften/kranen waarmee je snel naar het dak gaat zijn terug. Evenals het zakenrollen en de welbekende wanted posters uit Assassin’s Creed II.
“De stealth gameplay is daarentegen goed uitgewerkt.“
Poster boy
Wie Assassin’s Creed II heeft gespeeld kan zich vast wel de wanted posters herkennen. Telkens als je tegen wachters vecht wordt dit niet ongezien. Je beruchtheidstatus neemt toe en na het omleggen van een paar wachters hangen er posters van jou in de stad. Je dient vervolgens drie a vier posters van de muren af te scheuren om weer incognito te zijn. Doe je dit niet, dan kan het zijn dat elke willekeurige wachter jou herkent en begint aan te vallen tijdens het rondlopen. De posters zijn niet op de map zichtbaar, maar worden alleen in de kompas map bovenin het beeld getoond. Een andere manier om weer incognito te worden is door één power token aan een Munadi te betalen zodat alle posters voor je verwijderd worden. De Munadi worden met het icoontje van een gescheurde poster op de map weergegeven. Het is leuk om te zien dat ook dit soort gameplay elementen weer terug van weggeweest zijn.
Meerdere wegen naar Rome
Locaties worden nooit specifiek aangeduid. Een oranje punt op de map leidt je naar een gebied waar je vervolgens de specifieke plek of persoon moet zoeken. Je kunt hiervoor het beste je adelaar inschakelen om de specifieke locatie te spotten. Een ander gameplay element dat terug van weggeweest is, is eagle vision. Dit gebruik je voor het vinden van een persoon. De persoon die je zoekt wordt hierdoor oranje gekleurd weergegeven. Op sommige locaties moet je een manier vinden om binnen te komen. Je begint mensen af te luisteren die een gesprek met elkaar voeren. Dit doe je vanaf een bankje of vanuit een hooiberg. Toevallig benoemen ze een plek waar je gemakkelijk binnenkomt, waarna deze locatie op de map wordt getoond. Dit is niet de enige manier, zo kun je ook een token aan NPC’s betalen om informatie te krijgen. Hierdoor hoef je niet zelf op zoek te gaan naar bijvoorbeeld de ingang van een locatie..
Detective spelen
Zoals gezegd is Basim onderdeel van de Hidden Ones. Deze groep heeft vier bureau’s in Baghdad. Dit zijn thuisbasissen van de Hidden Ones. Assassin’s Creed Mirage kent geen missies, maar cases en Basim is een soort detective. Je dient cases te onderzoeken en uiteindelijk ontdek je dat een bepaalde vijand ergens voor verantwoordelijk is. Deze dien je dan uit te schakelen waarna de case wordt gesloten. Dit is een stuk leuker dan een standaard waslijst met missies in het menu. Een andere Ubisoft-game die een soortgelijke manier hanteerde was Ghost Recon Wildlands. De cases zijn in het menu onder het tabje Investigation terug te vinden. In de meeste cases komt het wel een keer voor dat je op locatie iets moet onderzoeken. Dit deed mij denken aan de missies uit Assassin’s Creed Origins waarin je ook af en toe naar clues moest zoeken.
Huurlingen en muzikanten
Wanneer je met wachters vecht zijn er meerdere mogelijkheden om hen te verslaan. Zo kun je huurlingen (Mercenaries) inhuren die voor jou het gevecht aangaan. Alleen zijn deze op de een of andere manier niet altijd in te huren als je met wachters in gevecht bent, terwijl dit juist de bedoeling is. Naast het inhuren van huurlingen kun je ook muzikanten inhuren om muziek te spelen zodat wachters worden afgeleid. Je dient hiervoor een token te betalen. Dit heb ik slechts een enkele keer gedaan, maar voegt naar mijn mening niet veel toe.
Een andere optie is om een Favor Token aan een merchant groep te betalen. Zodat ze met jou meelopen, waardoor je je in de groep mengt en incognito bent voor wachters. Het inmengen in een groep is ook een gameplay element die we kennen uit oudere Assassin’s Creed-games.
Basim is oorspronkelijk een zakkenroller en daarmee brengt Ubisoft de mogelijkheid terug om NPC’s te zakkenrollen. Dit doe je door op de Y-knop van de Xbox-controller te drukken. Vervolgens begint een quick-time event en moet je op de juiste timing nogmaals op Y drukken. Druk je te laat, dan worden de wachters erbij geroepen en dien je te vluchten.
Opnieuw slecht vechtsysteem?
Doordat de gevechten net als in Valhalla minder fijn spelen dan voorgaande Assassin’s Creed-games, heb ik tot halverwege de game gevechten zo veel mogelijk vermeden. Aan het begin werd ik altijd verslagen door een grote wachter die naast een standaard levensbalk ook een schild heeft, of een wachter die een soort vlammenwerper draagt. Deze vijanden kun je het beste stealth neer halen door van bovenaf op hun te springen of vanuit de bosjes naar je toe te lokken door te fluiten. Andere wachters waarvoor je moet uitkijken zijn wachters op daken die pijl en boog op je afvuren en wachters die speren met zich meedragen.
In Valhalla daarentegen werd ik constant door elke soort vijand verslagen. Ook nadat ik al mijn gear had geupgrade en in een gebied bevond die onder mijn power level lag. Gelukkig werken de gevechten in Assassin’s Creed Mirage beter dan in Valhalla, maar ik verlang nog altijd terug naar de gevechten uit Origins en Odyssey. Deze waren veel beter uitgewerkt dan in alle Assassin’s Creed-games van voor 2017 en speelden een stuk fijner dan in Valhalla en Mirage.
Fijne tools, maar karige skills
Tijdens gevechten kun je een aantal tools inzetten. Denk aan een blaaspijp die je kunt upgraden zodat vijanden elkaar gaan aanvallen, of een rookbom zodat je meerdere wachters achter elkaar in de rook kunt knifen. Een andere tool is een val die wachters uitschakelt wanneer ze erop staan. Uiteraard beschik je ook over werpmesjes zodat je wachters van een afstand kunt uitschakelen. De tools zijn een fijne aanvulling en heb ik tijdens elk gevecht wel een keer gebruikt. Elke tool kan drie keer geupgrade worden. Het ontgrendelen, upgraden en resetten van je tools kun je bij een bureau uitvoeren.
De skills zijn niet zo uitgebreid als in Valhalla. Deze zijn in drieën verdeeld en kun je het beste vergelijken met de skill tree’s uit Assassin’s Creed Origins en Odyssey. De skill tree’s heten Phantom, Trickster en Predator. Elke skill tree bestaat uit 7 tot 8 skills. In de Phantom skill tree heb je een skill zodat je na een sluipmoord een mes naar een andere vijand in de buurt kunt gooien. En dat je na een hoge val automatisch een koprol doet om de schade aan je levensbalk te beperken. De Trickster skill tree bevat skills zoals een vijand automatisch looten na een stealth aanval, tot drie nieuwe tools bij je dragen, en automatisch zakkenrollen als je tegen iemand aanloopt. Tot slot is de Predator skill tree voor je adelaar bedoeld zodat hij meer zicht heeft, vijanden sneller spot en de patrouille route van een wachter zichtbaar wordt. Sommige skills had ik liever aan het begin van de game gehad zodat de gevechten net wat beter gingen. Maar toen ik de game had uitgespeeld ontbraken er slechts een paar skills, dus de meeste skills verdien je simpelweg door het hoofdverhaal te spelen.
Kleine maar sfeervolle map
De map is een stuk kleiner dan in de voorgaande Assassin’s Creed-games. Deze is het beste te vergelijken met de map van Assassin’s Creed Unity. Baghdad is eigenlijk in tweeën verdeeld. Zo heb je het buitencentrum van de stad bestaande uit kleine sfeervolle straatjes en gebouwen. Daarnaast heb je de Round City. De binnenstad waar de Palace of the Green Dome staat. In de negende eeuw was dit de officiële woning van de Kalifaat van de Abbasiden in Bagdad. De binnenstad was toen omringd door een ronde poort en vandaar dat het centrum Round City werd genoemd.
Naast Baghdad heb je het dorpje Anbar waar je maar twee keer tijdens het hoofdverhaal langskomt. Basim komt hier vandaan en dit is te vergelijken met het dorpje Siwa in Assassin’s Creed Origins waar Bayek vandaan komt. De rest van de wereld bestaat uit woestijn en moerasgebieden waar je een paar keer doorheen wandelt. Wanneer je locaties voor het eerst bezoekt worden deze op de map zichtbaar. Om bepaalde locaties sneller te bezoeken dien je echter de uitkijktoren te beklimmen en te synchroniseren. Op die manier ontgrendel je de toren als fast travel-locatie. Fast travelen duurt ongeveer tien seconden.
Twintig uur
Het is niet erg dat Assassin’s Creed Mirage een kleine map bevat, want het hoofdverhaal houdt je wel twintig uur zoet. Na het uitspelen kun je nog allerlei items zoals Gear Chests, Enigmas, Dervis’ Artifacts en Shards in de wereld zoeken. Ook zijn er treasures te vinden in de vorm van Lost Books. Deze zijn in ondergrondse ruimtes te vinden en te vergelijken met bijvoorbeeld de tempels uit Assassin’s Creed Origins. Je krijgt één skill point als je een Lost Book hebt gevonden.
Verder bevat Assassin’s Creed Mirage zijmissies genaamd Tales of Baghdad en kun je contracten uitvoeren. Nieuwe contracten zijn te vinden aan het prikbord bij bureau’s. Contracten zijn divers en bestaan onder andere uit een boot zoeken en verplaatsen, een gevangene uit een kamp bevrijden, een bepaald persoon vermoorden of het stelen van een bepaald item. Na 24 uur speeltijd had ik wel genoeg gezien van de wereld en kijk ik met smacht uit naar de eerste DLC voor de game.
Review gespeeld op: Xbox Series X
Bestel Assassin’s Creed Mirage bij Bol.com
Conclusie
Assassin's Creed Mirage
Assassin’s Creed Mirage is een kortere Assassin’s Creed-game dan de voorgaande drie delen. Baghdad in de negende eeuw spreekt misschien niet elke Assassin’s Creed-speler aan, maar brengt de franchise wel voor een deel terug naar zijn roots. Het zakkenrollen, het parkour en meer stealth te werk gaan zijn elementen die in de laatste delen amper of niet aan bod kwamen. Als je net als ik fan bent van Assassin’s Creed II dan is Mirage zeker het spelen waard. Assassin’s Creed Mirage weet met een hoofdverhaal van twintig uur een perfecte tijdsduur neer te zetten voor een Assassin’s Creed-avontuur dat zich afspeelt in een sfeervolle binnenstad. De map is niet heel groot, waardoor je geen maand vakantie hoeft te nemen. In een weekend tijd kun je de volledige game hebben ervaren. Het is fijn dat er eindelijk weer een Assassin’s Creed-game is die je niet meer dan 100 uur hoeft te spelen.
VOORDELEN
- Kort, maar krachtige Assassin’s Creed-game
- Keert voor een groot deel terug naar zijn roots
- Sfeervolle binnenstad met kleine straatjes
NADELEN
- Baghdad negende eeuw spreekt misschien niet elke speler aan
- Simplistischer dan vorige drie delen
- Gevechten spelen nog altijd minder goed dan in Origins en Odyssey
Reacties