Fort Solis is een avontuurlijke horror game dat zich afspeelt in één lange nacht op de planeet Mars. De game is ontwikkeld door de nieuwe Britse-ontwikkelaar Fallen Leaf. Fort Solis kent een handvol personages waar onder andere stemacteur Troy Baker zijn stem aan verleend.
Fort Solis werd vorig jaar tijdens Summer Game Fest aangekondigd. Onlangs werd de game op gamescom Opening Night Live opnieuw getoond. Daarbij werd bekendgemaakt dat de game per direct beschikbaar is. Na een halfuur durende speelsessie op gamescom besloot ik de game afgelopen week te reviewen.
Noodmelding
In Fort Solis maken we kennis met de personages Jack Leary (stem door Roger Clark, Arthur Morgan uit Red Dead Redemption 2) en Jessica Appleton (stem door Julia Brown) die een noodmelding ontvangen van het mijnstation Fort Solis. Er is daar iets aan de hand en de twee gaan erop uit. Al snel blijkt dat dingen niet in orde zijn en hier begint de game. Aan jou als speler de taak om te onderzoeken wat er op dit mijnstation gebeurd is.
Walking simulator?
Alhoewel Fort Solis een avontuurlijke horror game is kan de game het beste omschreven worden als een walking simulator. De laatste jaren hebben we meerdere van dit soort games gezien. Denk aan Firewatch, The Vanishing of Ethan Carter, Everybody’s Gone to the Rapture en de games van Supermassive Games. De gehele game loop je rond door mijnstation Fort Solis. De game kan het beste omschreven worden als Dead Space zonder vijanden en draait om het verkennen. De ruimtes zijn donker, je komt af en toe bloed tegen en soms een lijk, maar de game biedt amper echte horror en kent al helemaal geen jump scares.
“De game kan het beste omschreven worden als Dead Space zonder vijanden en draait om het verkennen.“
Aan de korte kant
Daarnaast doe je er gemiddeld 2,5 uur over om Fort Solis uit te spelen. De game is daarmee aan de korte kant. Ondanks dat het een kort, maar krachtig verhaal verteld had ik liever meer “gameplay” willen zien. Op een later moment loop je ook buiten het mijnstation rond langs andere gebouwen zoals een hangar. Hier kan je niet naar binnen. En aan het begin van de game komen de twee personages in een marsrover aangereden. Het komt verder niet in de game voor dat je hier in kunt rijden. Dit soort elementen hadden de speelduur op zijn minst met een uur kunnen verlengen.
Niet rennen
Het grootste gebrek aan Fort Solis zijn niet de vijanden, magere horror beleving of duur van de game, maar de mogelijkheid om te rennen. Het niet kunnen rennen is waar ik mij het meeste aan ergerde tijdens mijn loopsessie. Er zijn twee momenten dat er gerend wordt, maar dat gebeurt tijdens cutscenes. De game voelt daardoor af en toe traag aan wanneer je je in een grote ruimte bevindt. Aan de andere kant kan de game in iets meer dan een uur uitgespeeld worden als het mogelijk was om te rennen. Dit maakt de “speeltijd” nog korter. De navigatie is daarentegen erg vervelend. Deze staat op een schermpje om je arm, maar het blijft onduidelijk waar je naartoe moet. Het is lastig kijken omdat de map niet full-screen is. Verder wordt er geen marker weergegeven waar je je momenteel bevindt. Op die manier wordt de “speeltijd” ook weer gevuld.
Grafisch hoogstandje
Fort Solis is ontwikkeld in Unreal Engine 5.2 en dit is te merken ook. De personages, omgevingen en texture renders zien er goed uit. Dit geldt ook voor de cinematische cutscenes. In de game kom je regelmatig computers en video- en geluidsopnames tegen waarmee je interactie kunt vertonen. In deze opnames leggen personages uit wat er op mijnstation Fort Solis heeft plaatsgevonden. De computers dien je te gebruiken om toegang tot een ander gedeelte van het mijnstation te ontgrendelen. Daarnaast vind je tijdens je loopsessie toegangspassen die je toegang verlenen tot andere ruimtes. De toegangspassen die je nodig hebt kom je tijdens het verhaal tegen en voegen verder niets toe. Wat wel iets toevoegt zijn de fictieve (film)posters die je in de game tegenkomt. Door naar deze posters te kijken ontgrendel je een trophy op PS5.
Vier chapters
Fort Solis is verdeeld in vier chapters. Elke chapter duurt – afhankelijk hoeveel dingen je wilt onderzoeken – zo’n 30 tot 40 minuten. Rond chapter drie verandert de game, maar geen spoilers daarover. Troy Baker levert sterke voice-acting voor het personage Wyatt Taylor, maar omdat de game zo kort duurt, komt zijn rol slechts voor de helft van de game voor. Namelijk in de laatste helft. Alhoewel Fort Solis traag op gang komt, zorgt dit er wel voor dat de spanning wordt opgebouwd. Daardoor was ik tijdens mijn loopsessie benieuwd naar wat er precies op mijnstation Fort Solis gebeurd is. En een game die zo kort duurt is gemaakt om uitgespeeld te worden.
QTA’s zonder toevoeging
Op een gegeven moment komen er quick time events, maar ondanks dat je op tijd de juiste knop indrukt ben je verplicht hierin te falen. Als speler voelt dit als een verlies aan. De quick time events voelen daardoor aan als een nutteloos gameplay element. Verder kom je heel af en toe een simpele puzzel tegen. Zo moet je op tijd de juiste knop indrukken en dien je in de juiste volgorde servers te rebooten waarvan de volgorde al op een computerscherm staat. Fort Solis moet het echt hebben van het verhaal en het rondlopen door het mijnstation. Dit is de eerste game van ontwikkelaar Fallen Leaf. Bij Fallen Leaf werken ontwikkelaars die aan grote games zoals Titanfall gewerkt hebben. Daarom ben ik benieuwd naar hun toekomstige projecten. Wellicht dat hun volgende project een langere speelduur heeft en uit iets meer (actie vollere) gameplay elementen bestaat.
Review gespeeld op: PS5
Conclusie
Fort Solis
Fort Solis kan het beste omschreven worden als Dead Space zonder vijanden. Het is een walking simulator, maar doordat er geen vijanden aanwezig zijn biedt de game amper echte horror. Fort Solis draait om het verkennen wat er precies gebeurd is. Helaas is de game aan de korte kant. Als het mogelijk was om te rennen en de navigatie beter werkte dan is de game nog sneller uit te spelen. Wel zien de personages, omgevingen en texture renders er goed uit. Ook levert Troy Baker (met een kleine rol) sterke voice-acting aan de game. Fort Solis komt traag op gang, maar houdt je als speler in de greep. Dit zorgt ervoor dat je erachter wilt komen wat er op het mijnstation gebeurd is. Het is een redelijk geslaagde eerste game van ontwikkelaar Fallen Leaf en we houden hun toekomstige projecten in de gaten.
VOORDELEN
- Grafisch ziet de game er erg goed uit
- Sterke voice-acting door Troy Baker
- Houdt je als speler in de greep
- Quick Time Events…
NADELEN
- …Die vervolgens bedoeld zijn om te falen
- Biedt weinig echte horror
- Met 2,5 uur speeltijd aan de korte kant
- Niet mogelijk om te rennen
Reacties