Als je games van de afgelopen generatie vergelijkt met de games van vroeger dan valt je op dat games het een beetje safe spelen. Waar vroeger geëxperimenteerd werd met allerlei soorten genres is de tendens nu vooral cinematic, open wereld en live servicegames. Gaming is nu zo’n grote markt en AAA-games produceren kost op het moment zoveel geld dat het ook logisch is waarom vele studio’s kopiëren wat populair is. Anno 2023 zijn de unieke games zeer schaars. Er komen absoluut nog zeer unieke games uit, maar als er een game is die net zo experimenteel en nostalgisch aanvoelt als een PS2-game dan is het Wanted: Dead wel.
Wanted: Dead is een hybride tussen een third-person shooter en een hack and slasher met een hoge moeilijkheidsgraad. Dit is an sich niet zo experimenteel maar als je de totale game bekijkt dan snap je precies wat ik bedoel. Uit de minds van ontwikkelaars van Dead or Alive en Ninja Gaiden; Wanted: Dead vertelt het verhaal van Hannah Stone en haar zombie unit. Deze groepering is een speciale politie unit in een soort cyberpunkachtige versie van Hong Kong. Het is de taak aan de zombie unit om een gigantisch complot tussen bedrijven op te lossen of anders riskeren ze hun baan. En als die baan verloren gaat raken ze ook hun immuniteit kwijt en laten we maar zo zeggen, de leden van de zombie unit hebben genoeg evil deeds op hun kerfstok.
De personages in deze zombie unit hebben echt een heerlijke dynamiek met elkaar. Zo heb je Herzog, een gehavende strijder met grappige verhalen over de gevangenis. Doc is de medic (het zit hem in de naam) die je altijd met een judgemental blik aankijkt als hij je weer oplapt en Cortez is een stomme soldaat die met gebarentaal de meest grappige dingen zegt. De dynamiek tussen deze personages is voor een groot deel zo lekker vanwege de voice-acting. Oh man waar moet ik beginnen.
Mijn vorm van humor
Waar tegenwoordig elke game de voice-acting net zo serieus neemt als een film is dit bij Wanted: Dead totaal niet zo. Het lijkt wel alsof de acteurs gewoon hun script hebben gekregen zonder enige vorm van context en zo hun zinnen ingesproken hebben. De delivery van hun lines valt soms zo uit de toon en je hebt daardoor echt het gevoel dat je een fever dream beleeft. Dit komt trouwens niet alleen door de voice-acting. Het lijkt wel alsof er geen regels zijn in het universum. Zo is er een cutscene waarin je ramen gaat eten en midden in het gesprek tussen Stone en Herzog schakelt ineens een narrator in die begint te vertellen over de geschiedenis van ramen.
“Je kan jezelf niet schrap zetten voor wat Wanted: Dead in petto heeft, ik heb meerdere keren in een scheur gelegen van het lachen.“
Ook is het mogelijk dat je ineens random een anime cutscene te zien krijgt wat totaal niet matched met de stijl van de gameplay graphics. Je kan jezelf niet schrap zetten voor wat Wanted: Dead in petto heeft, ik heb meerdere keren in een scheur gelegen van het lachen. Niet alleen de cutscenes zijn grappig, ook de activiteiten naast de missies. Zo kan je in het politiebureau met een grijpkraan spelen en figurines en andere collectibles verzamelen. Als je genaaid wordt door de slappe grijphaak kan je ook tegen de kast aanschoppen waardoor de prijzen wellicht gunstiger terecht komen. De presentatie is echt geweldig! Ook zijn er karaoke minigames (99 luftballons zit erin!) en de ramen die ik in de vorige alinea benoemde kan je ook opeten in een minigame. Als je een beetje bekend bent met met de Yakuza-games; het lijkt hier een beetje op. Wanted: Dead neemt zichzelf lekker niet serieus. Dit begint al zodra je de game opstart en de moeilijkheidsgraad moet uitkiezen. Zo heb je normal, hard en Japanese hard. Overduidelijk een knipoog naar de oude videogame dagen waar er verschillende soorten moeilijkheidsgraden per regio waren. Ook het laadscherm is een referentie naar de welbekende “supa hot fiya”-meme. Ik kan er ongelofelijk van genieten!
Moeilijk hard hakken
Nu ik (soort van) heb kunnen omschrijven waarom het fever dream aspect van Wanted: Dead de moeite waard is om te checken ga ik je nu iets meer over de zakelijke kant vertellen. De snoeiharde gameplay. Zoals vertelt is Wanted: dead een mix tussen een third-person shooter en een stylish hack and slash game. Wanted: Dead balanceert deze twee genres door je eigenlijk net niet genoeg ammo te geven om de vele vijanden die je van alle kanten bestormen neer te knallen. Hierdoor word je gedwongen om de haverklap je zwaard tevoorschijn te trekken en je vijanden in mootjes te hakken. Letterlijk en figuurlijk want Wanted: Dead is behoorlijk gory. Enemies worden echt in stukken gesneden zoals je dat gewend bent van de Ninja Gaiden-games. Armen, hoofden en hele rompen vliegen door de lucht. Alsof dat niet genoeg is kan Stone ook behoorlijk gave executies uitvoeren zodra een enemy stunned is. Dan haalt ze bijvoorbeeld de vijand neer met een UFC takedown move en tegelijkertijd schiet ze deze dwars door z’n hoofd. Echt heel erg grof en stijlvol. Onder het genot van een kick-ass soundtrack schiet en hak je jezelf door een handjevol levels.
Wanted: Dead zelf is niet super lang, maar vanwege de moeilijkheidsgraad zal je zeker niet in een avondje klaar zijn met de story. Op sommige punten is Wanted: Dead namelijk echt lastig. Omdat je van alle kanten overvallen wordt door vele vijanden moet je soms echt je hersens gebruiken om een correct plan van aanpak te verzinnen om de encounter te overleven. Hersens alleen is niet voldoende want je hebt ook een goed reactie vermogen nodig om de speciale zwaard en gun parries uit te kunnen voeren. Deze zijn essentieel om bepaalde gevechten te overleven en bevatten een kleine timing window. Wanted: Dead is niet oneerlijk, maar op bepaalde punten is de moeilijkheidsgraad wel frustrerend. Laat jezelf hierdoor niet uit de weg slaan want het is niet onmogelijk en zodra je het haalt is de satisfaction enorm!
Stefanie? Wie kent haar nie?!
Als laatste wil ik nog een klein stukje wijden aan onze Nederlandse superster Stefanie Joosten! Onze multi-getalenteerde landgenote is namelijk wederom te bewonderen in een videogame! Stefanie geeft dit keer uiterlijk en ziel aan Vivienne Niemantsverdriet, the Gunsmith. In tegenstelling tot Quiet in Metal Gear Solid V: The Phantom Pain leent Stefanie Joosten dit keer meer dan vooral haar uiterlijk. Ze heeft namelijk veel gesproken tekst en ze heeft zelfs meegeholpen als cinematic director! Naast dit alles is ze ook te bewonderen in de soundtrack van Wanted: Dead. Als je op het politiebureau naar de jukebox loopt kan je meerdere liedjes van haar beluisteren waaronder een cover van “sure know something” van KISS. Chauvinistisch dat ik ben kon ik het niet laten om dit allemaal te benoemen en ik wil graag mijn petje afdoen voor al het werk wat Stefanie Joosten geleverd heeft aan de game! Neerlands trots strikes again!
Review gespeeld op: PS5
Bestel Wanted: Dead bij Bol.com
Conclusie
Wanted: Dead
Wanted: Dead is een game waarvan je die tegenwoordig nog maar weinig ziet. De ontwikkelaars hebben risico durven nemen en ik kan het alleen maar waarderen. De combat is hard, stijlvol en lekker bloederig. Alleen kan deze soms wel even té moeilijk worden, maar het is een aangename uitdaging! De game en de humor zullen niet voor iedereen zijn, maar als je houdt van een aparte ervaring en openstaat voor uitdaging en een doorzetter bent dan raad ik zeker aan om Wanted: Dead te checken. De game heeft niet de publiciteit van een AAA-game, maar ik weet zeker dat deze game een cult hit gaat worden.
VOORDELEN
- Strakke gameplay met veel geweld
- Aparte humor
- De voice-acting
- Uitdagend
NADELEN
- Soms heel uitdagend
- Het is niet voor iedereen
Reacties