Daddy’s Head probeert een vernieuwende draai te geven aan het horrorgenre, maar slaagt er helaas niet in om een intrigerend verhaal of overtuigende spanning te bieden. De film volgt een gezin dat, na het plotselinge verlies van de vader, wordt achtervolgd door bovennatuurlijke verschijningen van hem. Dit veelbelovende uitgangspunt wordt sterk neergezet in de openingsscène, waarin het overlijden en de eerste reacties van de personages de toon zetten voor wat een emotioneel diepgaand verhaal had kunnen zijn. Het verhaal introduceert hiermee ruimte voor psychologische diepgang en emoties. Helaas belandt de film al snel in clichés en voorspelbare schrikmomenten, waardoor de impact snel verloren gaat.
Het horrorgehalte is namelijk erg laag in deze film en Daddy’s Head richt zich meer op het psychologische aspect dan op horror. Maar ook daar slaagt de film niet goed genoeg in. De film kan als saai worden omschreven, omdat het een erg rustige opbouw heeft. Zo vindt er in het eerste half uur niets van horror plaats.
Daddy’s Head review screenshot 1 family haunted supernatural apparitions deceased father
Daddy’s Head volgt een gezin die wordt achtervolgd door bovennatuurlijke verschijningen van de overleden vader
Daddy’s Head review screenshot 2 ‘horror’ clichés little boy runs woods dog
De film bevat diverse ‘horror’-clichés zoals het jongetje dat plots het bos in rent als hij het geblaf van zijn hond hoort die iets ziet
Daddy’s Head review screenshot 3 forest area family house
De film speelt zich af in een bosgebied waar het huis van het gezin staat
Oninteressant verhaal
Een van de grootste problemen van de film is het gebrek aan karakterontwikkeling. De stiefmoeder en het jongetje genaamd Isaac, wiens vader is overleden, staan centraal in het verhaal. Deze personages wekken echter niet de interesse om geboeid te blijven in het verhaal. Met zo’n kleine cast moet het acteertalent ijzersterk zijn, maar helaas is dat niet het geval.
Daarnaast valt het jongetje in diverse ‘horror’-clichés die pas halverwege de film voorbij komen, zoals een hond die iets ziet en begint te blaffen, waarna het jongetje plots het bos in rent. Hierdoor voelen hun reacties op de gebeurtenissen onrealistisch en geforceerd aan. Zonder empathie voor de personages verliezen de spannende momenten hun kracht omdat je als kijker niet genoeg geeft om hun lot.
“Dit resulteert in een film die de kijker niet weet vast te houden”
Weinig creativiteit
De cinematografie en visuele effecten missen daarbij creativiteit. Shots lijken vaak van veraf of juist van dichtbij te zijn gefilmd. De film leunt zwaar op donkere, grauwe beelden en voorspelbare jumpscares. Dit resulteert in een film die de kijker niet weet vast te houden. Het idee van het terugkerende hoofd van de vader voelt goedkoop aan en wordt al snel repetitief, waardoor enige schokwaarde snel verdwijnt.
Bekijk ook
Geen gerelateerde content gevonden.
Conclusie
3.8
Daddy’s Head is al met al een teleurstelling voor liefhebbers van het horrorgenre. Hoewel de film een interessant concept heeft, schiet de uitwerking tekort op het gebied van verhaal, karakterontwikkeling en spanning. De film probeert te spelen met emoties en angst, maar blijft oppervlakkig en slaagt er niet in een blijvende indruk achter te laten. Het is dan ook geen aanrader voor wie op zoek is naar een diepgaande psychologische horrorervaring.
Voordelen
Nadelen
Geschreven door
Content Creator
Verzamelaar van PlayStation. Fan van horror. Speelt tegenwoordig vooral singleplayer spellen, omdat het allemaal net iets te snel gaat online. Houdt van technologische sprongen, maar net iets te weinig geld om daadwerkelijk een PS VR en PS5 te gaan. Voor nu lekker verder met het herbeleven van klassiekertjes.
In dit artikel
Reacties
Meer van
Geen gerelateerde content gevonden.