Review: Alone in the Dark – Kort, maar krachtige game

Na de eerste cutscene van Alone in the Dark kun je kiezen als welk personage je wilt spelen. De ontwikkelaar raadt aan om de game als beide personages te spelen om het verhaal vanuit het andere perspectief te beleven. Daarom heb ik de game twee keer uitgespeeld.

Exclusieve locatie

Omdat het verhaal over Emily’s oom gaat, koos ik in mijn eerste speelsessie voor Emily, gespeeld door Jodie Comer, en pas in mijn tweede speelsessie voor Edward, die vertolkt wordt door David Harbour (bekend als Hopper uit Stranger Things, de Gran Turismo-film en Black Widow). De acteurs hebben de stemmen ingesproken en motion-capture gedaan en hun acteerprestaties zijn daarom ook erg goed.

Het verhaal blijft hetzelfde, ongeacht het personage dat je kiest. Maar om het verhaal te begrijpen, is een tweede speelsessie aan te raden. Bepaalde namen zeggen je aan het begin van de game niets, maar tijdens je tweede speelsessie zeggen deze namen je wel wat, waardoor je het totale plaatje meekrijgt. Daarnaast bezoeken beide personages halverwege chapter 4 een andere locatie. De locatie heeft te maken met het verleden van het personage dat je speelt.

Alone in the Dark review screenshots

1 van 2

- +

Puzzelen in the dark

Alone in the Dark draait om het uitzoeken waarom Emily’s oom genaamd Jeremy is verdwenen. Dit doe je door sleutels te vinden die je toegang geven tot nieuwe kamers in het Derceto landhuis. In elke kamer is wel iets te vinden zoals briefjes met aantekeningen, persoonlijke bezittingen of ontbrekende onderdelen genaamd Lagniappes, die je nodig hebt om puzzels op te lossen. Op sommige briefjes vind je cijfercombinaties om kluisjes te openen die ook een sleutel of onderdeel voor een puzzel bevatten. De puzzels zijn niet heel moeilijk, maar om nog sneller door de game te gaan kun je natuurlijk altijd de volgorde of cijfercombinaties online opzoeken.

In Alone in the Dark kun je vijftien sets van drie Lagniappes verzamelen. Dit zijn items die je vindt in het Dereceto landhuis en deze zijn in het menu terug te zien. Als je een set voltooit, ontvang je een wapen of een extra doel dat meer lore over de gebeurtenissen onthult. Je hoeft niet alle sets te verzamelen, want sommige items zijn alleen nodig voor een achievement/trophy. Zo bevat de game drie secret endings die je alleen kunt krijgen als je bepaalde Lagniappes-sets hebt voltooid.

Alone in the Dark review screenshots

1 van 3

- +

Geen lange game

Alone in the Dark bestaat uit vijf chapters. Tijdens mijn eerste speelsessie had ik de game in 5 uur en 50 minuten uitgespeeld. Terwijl mijn tweede speelsessie slechts 4 uur en 45 minuten duurde. Het is geen lange game, maar het verhaal is spannend en de personages zijn goed uitgewerkt, waardoor de game wat mij betreft niet langer dan zes uur hoeft te duren. Er zijn tegenwoordig al genoeg open wereld-games die tientallen uren duren en al je vrije tijd opvreten, waardoor het wel een keer fijn is om een game te spelen die je binnen één dag kunt voltooien.

De personages die je spreekt zijn voornamelijk de bewoners van het Derceto landhuis. Zo spreek je de patiënten en personeelsleden over de verdwijning van Jeremy. Een van de patiënten is Ruth, een personage dat met beide hoofdpersoon flirt. Ze is mysterieus en vleiend. Grace uit de proloog is ook aanwezig. Ze kwam oorspronkelijk niet voor in het origineel, maar wel in Alone in the Dark 2. Verder heb je interactie met Dr. Gray, die over de patiënten gaat, en spreek je kort met personeelsleden zoals de huishoudster en schoonmaakster.

Alone in the Dark review screenshots

1 van 2

- +

Verdwaald in the dark

Het Derceto landhuis is een groot landhuis. Tijdens mijn eerste speelsessie raakte ik dan ook regelmatig verdwaald. Gelukkig laat de map zien waar je bent en waar de kamer van elke patiënt is. De map geeft ook aan welke puzzels je kunt oplossen en welke nog niet opgelost kunnen worden, omdat er nog een Lagniappe-item ontbreekt. Verder geeft de map aan welke deuren nog op slot zitten.

Bij sommige puzzels moet je onderdelen in de juiste volgorde leggen. Bij andere puzzels moet je een Talisman omdraaien en een driecijferige code invoeren. Deze brengt je vervolgens naar een andere locatie buiten het landhuis en gaat gepaard met een tof overgangseffect. Op deze locaties kom je monsters tegen die je moet verslaan.

Shotguns in the dark

Alone in the Dark bevat verschillende soorten monsters. De monsters zien er heel goor uit en als je ze neerschiet, spat het bloed alle kanten op. Sommige monsters deden mij denken aan de Clickers uit The Last of Us. Je kunt ook door sommige gebieden sluipen zonder dat de monters je opmerken, net als bij de Clickers. Er is zelfs een achievement/trophy die je verdient door je healthflesje niet te gebruiken. Je vult je health aan door uit een flask te drinken en je kunt maximaal vijf healthflesjes bij je dragen.

Sommige monsters moet je wel verslaan en daarom beschik je vanaf het begin van de game over een revolver. In chapter 2 kun je een shotgun bemachtigen door de items van de Lost Children Lagniappe-set te vinden. En in chapter 3 kun je een Tommy Gun vinden door de kluis in het warehouse te openen met de juiste cijfercombinatie. De shotgun is erg krachtig en kan elk monster in één of twee schoten verslaan. Terwijl de Tommy Gun handig is als er drie of vier monsters op je afkomen.

Je vindt regelmatig ammo, maar als deze op is kun je ook objecten zoals hamers, bijlen, peddels en zelfs kandelaars gebruiken om vijanden aan te vallen. Elk object is maar een bepaald aantal keer te gebruiken tot deze gebroken is. En je kunt er maar één tegelijk bij je dragen. Maar dat is prima te doen, want er komen meestal niet meer dan vier monsters tegelijk op je af.

Alone in the Dark review screenshots

1 van 5

- +

Weinig uitdaging

Ondanks dat Alone in the Dark een survival horror-game wordt genoemd, zijn de monsters niet erg uitdagend. Op momenten dat je moet herladen moet je rennende monsters ontwijken, maar er is geen enkel moment geweest dat ik in een gebied meerdere keren achter elkaar doodging. Helaas stelde de eindbaas mij uiteindelijk teleur, maar daarover geen spoilers.

Alone in the Dark moet het met name hebben van de puzzels en het onderzoek naar Jeremy’s verdwijning. Wel moet ik complimenten geven aan de ontwikkelaar voor de overgangseffecten die je soms laten schrikken. Dit gaat goed samen met de soundtrack die Doom jazz muziek wordt genoemd. Dit is Jazz muziek, maar met een duister toontje.

“Wel moet ik complimenten geven aan de ontwikkelaar voor de overgangseffecten die je soms laten schrikken.“

Meerdere glitches

Er is een goede balans tussen gameplay en cutscenes. De cutscenes duren meestal niet langer dan 2,5 minuut, gevolgd door een heel stuk gameplay. De game bevat slechts een uur aan cutscenes en dit is ongeveer twintig procent van de game. Ondanks dat Alone in the Dark nog in Unreal Engine 4 is ontwikkeld, ziet het er grafisch redelijk goed uit.

Wel heeft Alone in the Dark regelmatig last van glitches. Zo zie je soms items uit beeld springen of gaat er een houten plank door Emily’s hoofd als ze een ladder beklimt. Tijdens mijn speelsessie als Edward kwam ik verschillende glitches tegen. Zo kwam ik zelfs meerdere keren vast te zitten als ik te dicht langs een muur liep en ook verdween mijn personage uit de spelwereld. Verder heeft de game soms last van haperingen in de achtergrondmuziek. Deze problemen zijn in principe op te lossen met een toekomstige update en hopelijk werkt de ontwikkelaar daar in deze periode na release aan.

Alone in the Dark review screenshots

1 van 4

- +

Trouw aan het origineel

Je vergeet bijna dat Alone in the Dark een remake is, gezien het origineel uitkwam in 1992. Grote kans dus dat je, net als ik, het origineel nooit hebt gespeeld. Na online onderzoek wordt duidelijk dat de remake veel kenmerken van het origineel heeft. Het is bekend dat detective Edward Carnby in alle Alone in the Dark-games het hoofdpersonage is. In het origineel kon je ook kiezen om als Edward of Emily te spelen. Maar waar Jeremy in de remake een patiënt is in het Derceto landhuis, is hij in het origineel de eigenaar van dit landhuis en heeft hij zichzelf opgehangen.

In deze remake is het cameraperspectief in Dr. Gray’s kantoor anders dan in de rest van de game, maar dit is een referentie naar het origineel dat een fixed camera angle gebruikte. Maar de connectie gaat dieper, want het is zelfs mogelijk om in de PC-versie via het Extras-tabje in het menu te schakelen naar de oude graphics uit 1992. Dit is meer een easter egg. Ook een aantal side characters uit het origineel keren in een bepaalde vorm terug in deze remake. Verder had het origineel zeven monsters en een paar andere soorten vijanden. Sommige monsters zijn opnieuw ontworpen voor de remake en de andere zijn nieuw.

Review gespeeld op: Xbox Series X

Bestel Alone in the Dark bij Bol.com