Met Cronos: The New Dawn wil Bloober Team zich meer richten op actievolle horror. De studio werd vaak online verweten dat ze alleen maar “walking sim”-games maakten, wat naar mijn mening een tikkeltje overdreven was. Met de SH2 Remake hebben ze laten zien dat ze zeer zeker bekwaam zijn om goede combat in hun games te stoppen, en met Cronos: The New Dawn weten ze hun spierballen al helemaal te flexen.

Cronos: The New Dawn is een sci-fi-horror die je in de schoenen plaatst van The Traveler. Een mysterieuze vrouw in een pantser die voor The Collective werkt. Deze geheimzinnige organisatie stuurt The Traveler op pad om bepaalde targets in het verleden te vinden en te extracten, maar waarom?

De wereld van Cronos: The New Dawn speelt zich af in een dystopische versie van Polen, het land waar Bloober Team vandaan komt. In deze versie van Polen is het behoorlijk misgegaan. Alle gebouwen zijn afgebroken en lijken in de lucht te zweven, er is geen spoor te bekennen van de inwoners, buiten de vele dagboeken en brieven die ze hebben achtergelaten. Door middel van deze briefstukken kan jij als speler een beetje duidelijkheid voor jezelf scheppen. Er is een virus gaande en deze veroorzaakt allerlei doem en verderf. Dit virus schijnt zelfs de mensen in monsters te veranderen. Deze monsters hebben de naam Orphan gekregen van de (nog) menselijke inwoners.

Deze Orphans zullen je voornaamste vijand zijn in deze game. Deze Orphans zijn een soort gemuteerde vleespoppen die je het leven zuur maken, want een aspect waarin Cronos: The New Dawn zich onderscheidt van de rest is het resource management. Waar ik tegenwoordig in de meeste games me geen enkel moment écht zorgen hoef te maken over mijn ammo, was dat in Cronos: The New Dawn een heel ander verhaal. In het begin is The Traveler uitgerust met een handgun en een zeer beperkte inventory. Je hebt in het begin slechts zes inventory slots en hier moet je alles mee dragen.

Nu denk je misschien: ‘zes is toch best veel?’, dat klopt, maar de Orphans zijn een redelijk taaie oppositie. In het begin moet je minimaal twee headshots maken voordat ze neergaan, en dan begint de pret nog maar net. Deze Orphans kunnen met elkaar mergen om sterker te worden. Zodra een Orphan neer is, kan een andere levende Orphan hem absorberen om nog sterker te worden. Is dit niet cheaten?

Niet helemaal, want je kunt het mergen stoppen door de lijken in de fik te zetten met een torch. Deze torch is een soort mini-vlammenwerper waarmee je de lijken weg kan branden, alleen kan je er in het begin maar eentje bij je dragen. Je kunt deze torches craften of ze uit een dispenser halen, maar je krijgt er maar één per keer. Dit maakt van elk gevecht een strategisch schaakspel, want je wil natuurlijk het liefste elke vijand die je omverblaast in de hens steken, maar dat betekent dan wel dat je telkens terug moet lopen naar een dispenser. Kies je ervoor om toch door te gaan zonder de lijken weg te branden, dan kan het zo zijn dat er uit het niets twee Orphans tevoorschijn springen en mergen met het lijk dat jij liet liggen, wat ervoor zorgt dat je meer resources moet gebruiken en nog verder in de problemen komt. Ik ben een fan van dit merge-systeem!

Aangezien elk gevecht een plan van aanpak vereist, heb ik voor mijn gevoel ook echt veel rondgezocht door de wereld. Ik moest immers mijn resources vinden. Hierdoor heb ik veel van de wereld gezien die ik normaal gesproken niet zou hebben gezien als de resources in overvloed waren. Wel moet er gezegd worden dat Cronos: The New Dawn geen moeilijkheidsopties heeft. Dit wil zeggen dat iemand die bijvoorbeeld graag op easy speelt, van een koude kermis thuiskomt. Ik wil je toch aanraden je hierdoor niet te laten afschrikken, want de game is zeer genereus met de checkpoints, dus mocht je doodgaan dan kan je zo weer verdergaan en een nieuw plan van aanpak bedenken.

Er zijn zat upgrades te vinden in de wereld die je reis net iets makkelijker maken. Zo kan je je wapens upgraden voor bijvoorbeeld meer damage, maar je suit kan je ook meer health geven of je inventory slots vergroten. Verder kun je een upgrade kopen waardoor je meer torches kunt dragen, maar hier heb ik een lichte irritatie mee. Je verwacht dat je na deze upgrade ook twee torches uit dispensers krijgt, maar dat is niet het geval. Ongeacht de upgrade geeft de machine je slechts één torch. Ik weet niet of dit een bug is of dat het zo bedoeld is, maar aangezien ik een van mijn eerste upgrades hieraan heb besteed, was ik hier redelijk teleurgesteld in. Dit betekende dat ik nog steeds de hele reis terug naar een dispenser moest maken.

Buiten dit minpuntje is de combat gewoon van een zeer hoog niveau. De standaard gun waarmee je begint, kan (moet) je chargen, waardoor je kogel sterker wordt. Dit is geen optie, maar een must, want als je dit niet doet, dan ben je bij de eerste Orphan al door je ammo heen. Dit maakt de combat behoorlijk opwindend, want de Orphans staan natuurlijk niet stil. Terwijl je op hun hoofden richt en wacht tot je wapen is opgeladen, maakt het monster flinke stappen richting jou. Dit vraagt om een goede positionering en soms ook om wat lef te tonen en het risico te nemen. Als je echte ballen hebt, dan kun je ook kogels besparen door een paar melee-aanvallen ertussendoor te gooien, maar dit raad ik alleen aan te doen in 1-op-1-gevechten.

Een vraag die je jezelf veel gaat stellen tijdens het spelen van de game is: waarom? Cronos: The New Dawn speelt met de nieuwsgierigheid van de speler omdat alles in mysterie gehuld is. Van de hoofdrolspeelster tot de setting, alles roept vragen op. Het verhaal wordt je stap voor stap langzaam duidelijker, maar elke keer als je denkt “aha!”, dan rijst de volgende vraag. En dan niet op een slechte manier, want ik vond het mysterie van de game echt vet. Het bleef mijn aandacht vasthouden, niet alleen door de writing, maar al helemaal door de cinematography.

Het moet echt gezegd worden: Cronos: The New Dawn is een prachtig vormgegeven game. Ik denk dat er maar weinig games zijn waarbij ik tijdens een eerste playthrough zoveel screenshots heb gemaakt. De plaatsing van de camera, de gebruikte kleuren; ik heb echt prachtige plaatjes gemaakt omdat ik een aantal keer echt onder de indruk was. Deze fantastische visuele presentatie werd ondersteund door ijzersterke sounddesign.

De soundtrack van Cronos: The New Dawn bevat werkelijk heerlijke sounds die de game echt versterken. Zo hoor je in de buurt van biomassa-gebieden alleen maar klotsende, bloederige geluiden die je aan het twijfelen brengen. Is dit een vijand die ik hoor, of is het gewoon het sounddesign? Dit zorgde voor zenuwslopende momenten, vooral toen de zaklamp het tijdelijk begaf en ik mezelf in pure duisternis bevond. Ook kan je flink wat dreunende sounds verwachten die van het landschap een echte desolated place maken. Dit alles wordt afgewisseld met vette synthwave en maakt Cronos: The New Dawn een geweldige ervaring die je als horrorfan zeker gespeeld moet hebben. Lekker in het donker met de headset op en genieten!