Veel spelers vonden Mafia III een tegenvallende game vanwege de repetitieve zijmissies en de grote open wereld. Waar Beastofdestruct in zijn Mafia III review hoopte dat een volgend deel meer streeft naar kwaliteit dan op kwantiteit, moet ik zeggen dat de kwaliteit er wel degelijk in zit.

In Mafia: The Old Country komen de sfeer en authenticiteit van de eerste game duidelijk terug. Hangar 13 wilde met dit deel terugkeren naar de roots van de franchise, en qua setting en sfeer zijn ze daarin geslaagd. Ik zei het al in mijn Mafia: Definitive Edition review in 2020, en ook voor deze game kan ik het herhalen ‘de kledingstijl, muziek, personages, en eigenlijk gewoon de hele wereld’ en ‘de vele diverse voertuigen zijn hetgeen waarvan je kunt genieten.’

De personages in Mafia: The Old Country zijn goed uitgewerkt. Het zijn interessante personages en krijgen dankzij de sterke stemacteurs een echte persoonlijkheid. Alle personages hebben karakter in hun stem. Vooral Don Torrisi heeft een hele coole voice-over, die diep en krachtig klinkt. Het is zelfs mogelijk de game met Siciliaanse voice-over te spelen. Ik heb dit een tijd gespeeld, en alhoewel dit tof klinkt, hebben de Engelssprekende stemacteurs ook een toffe prestatie neergezet, waardoor ik weer terugschakelde.

Enzo werkt voor Don Torrisi en maakt op het landgoed kennis met zijn collega-maffiosi Luca en Cesare, evenals Valentina en Torrisi’s dochter Isabella, waar Enzo een oogje op heeft. Gaandeweg leer je nog andere personages kennen, zoals Tino, Don Galante, Don Spadaro en Baron Fontanella, die een grote rol spelen, waarover geen spoilers.

Tijdens sommige cutscenes hoor je de soundtrack op de achtergrond, die erg goed bij de game past. Zo bleef de main theme zich na het uitspelen herhaaldelijk in mijn hoofd doorgaan. Wel moet ik zeggen dat sommige cutscenes te lang duren. Aan de andere kant heeft Hangar 13 hele coole overgangen ontwikkeld van gameplay naar cutscenes en vice versa.

Tot zover de positiviteit over de game, want hoewel een open wereld zeker bijdraagt aan de game-ervaring, is Mafia: The Old Country juist het tegenovergestelde: een game die te lineair is en geen zijmissies heeft. De game komt traag op gang en al vanaf de eerste missie voelt de gameplay te scripted aan. Aan het begin dacht ik dat dit hoorde en dat je op een later moment de open wereld kan verkennen. Maar toen ik in chapter 3 nog altijd missie na missie opvolgde en het gebied wat meer wilde verkennen, kreeg ik helaas een melding dat ik binnen 14 seconden moest terugkeren naar het missiegebied.

Alleen in de Explorer-modus kun je vrij rondlopen. Dit is te vergelijken met de Free Ride-modus uit Mafia: Definitive Edition. Ondanks dat de game lineair is, bestaat de wereld uit uitgestrekte landschappen en dorpjes. Helaas is de map vrij klein en bestaan de enige andere locaties die je bezoekt uit het stadje San Celeste en de haven van Porto Almaro. In de Explorer-modus ben je dan ook zo door de wereld heen.

Fast travelen is alleen in deze modus mogelijk, waarin je ook vergeten collectibles kunt verzamelen in de vorm van Photographs, Saints’ Cards en Newspapers. Photographs zijn foto’s die je op bepaalde spots kunt maken, de Saints Cards en Newspapers zijn simpelweg collectibles die je nodig hebt om een bepaalde achievement/trophy te behalen. En verder keren de Mystery Foxes uit Mafia: Definitive Edition terug.

Grafisch is Mafia: The Old Country niet de mooiste game, maar sommige locaties zijn opvallend gedetailleerd. Zo zien de citroenen en tomaten er heerlijk uit, en je komt zelfs terecht op het grote plein in San Celeste, met op de achtergrond de prachtig ontworpen kerktoren, bekend van de eerste missie uit Mafia II.

Mafia: The Old Country is verdeeld in 14 chapters en begint met een proloog. Elke chapter duurt zo’n 30-50 minuten en de game kan in 12-14 uur worden uitgespeeld. Daarmee is het een stuk korter dan Mafia III, maar vergelijkbaar in lengte met Mafia II.

Alhoewel het de nieuwste Mafia-game is, voelt de besturing vrij houterig aan, vergelijkbaar met Mafia: Definitive Edition. De game is vrij eenvoudig en de missies zijn duidelijk en over het algemeen simpel. Soms kom je kluizen tegen, waarvan de combinaties op een briefje in dezelfde ruimte staat. In de kluizen vind je, net als bij het looten van lijken: munitie, healthpackages en Dinari, maar over dat laatste straks meer.

Eenvoud hoeft geen probleem te zijn, want gelukkig is er variatie in de missies. Zo zijn er stealthmissies waarin je vijanden moet wurgen of ze geruisloos met een mesje moet neersteken, maar zijn er ook actievolle momenten waarin je met je revolver of shotgun erop losschiet. Ook zijn er achtervolgingen te paard of met de auto, evenals mesgevechten.

De vuistgevechten uit de eerste twee games keren terug in de vorm van mesgevechten. Deze zijn beter uitgewerkt, want naast het ontwijken en terugaanvallen van vijanden, kun je nu ook pareren. Echter is op te merken dat de mesgevechten scripted zijn. Hiermee bedoel ik dat het moeilijk is om te sterven, en wanneer je tegenstander op het punt staat je te verslaan, schakelt de game over naar een quick time event en wordt je levensbalk gedeeltelijk aangevuld.

Qua wapens zijn er verschillende soorten messen, revolvers en shotguns. Denk aan een echte Siciliaanse Lupura. Dit is een afgezaagd dubbelloops jachtgeweer, maar ook het bekende Italiaanse Stiletto-mes komt in de game voor.

Mafia: The Old Country is geen echte Mafia-game als er geen scala aan auto’s en outfits te selecteren zijn. Net als in de eerste twee delen kun je kiezen uit vele soorten auto’s in de garage en deze customizen qua kleur. Hangar 13 heeft mooie auto’s uit de 1900’s in de game opgenomen, waarbij je de motor nog via de motorkap moest starten.

Gezien auto’s in die tijd nog vrij nieuw waren, is het niet verwonderlijk dat je de helft van de game aan het paardrijden bent. En ja, je kunt je paard ook customizen in de stal. Daarnaast kun je alle voertuigen net zoals in de eerste twee games via het menu in de Carcyclopedia terug bekijken.

Het auto- en paardrijden zijn prima uitgewerkt. Bij het paardrijden heb je zelfs een soort nitroknop waarmee je dankzij de windvlagen tijdelijk sneller rijdt. Maar doordat je het auto/paardrijden ook kunt skippen en direct op de volgende locatie uitkomt, wordt de game wel heel lineair.

Qua outfits krijg je de mogelijkheid om bij elke missie een beter kostuum in je garderobe aan te schaffen. Je koopt deze met Dinari, want naast de Italiaanse lire van die tijd wordt er in de onderwereld met Dinari betaald.

Pasquale is een van de personages die deel uitmaakt van de bende van Don Torrisi. In zijn winkel kun je messen en vuurwapens kopen met Dinari, evenals auto’s, paarden en outfits, waarbij je de stijl van elk item kunt aanpassen.

Verder bevindt zich hier de Charm box waar je upgrades kunt kopen. Er zijn 5 soorten Charms die je in het menu kunt selecteren. Elke Charm heeft verschillende soorten kralen, maar je kunt slechts één kraal per Charm selecteren. Dit kan bijvoorbeeld bestaan uit een korte periode onkwetsbaar zijn wanneer je bijna dood bent, of dat fr wapens van vijanden vol munitie zitten bij looten. Andere Charms zorgen dat je sneller kunt healen of looten, of meer munitie kunt meenemen.

Zelf heb ik de game uitgespeeld met slechts twee van de vijf Charms geactiveerd, dus het is zeker niet noodzakelijk. Daarbij komt kijken dat de game op fr normale moeilijkheidsgraad nog altijd eenvoudig is.

Helaas heeft Mafia: The Old Country, net als Mafia III en Mafia: Definitive Edition, op launch ook last van een aantal bugs en glitches. Zo bevroor Enzo in chapter 3 toen ik naar Marco moest gaan. Pas nadat Marco uitgesproken was, kon ik weer lopen. Verder was er een glitch toen een deur openging. En bij het autorijden kwam ik vast te zitten in een beekje, waarna de game vanaf de laatste checkpoint werd geladen.

Tijdens een treinrace reed de auto zelfs uit zichzelf weg toen ik uitstapte, terwijl ze in die tijd toch echt geen zelfrijdende auto’s hadden. Vervolgens bevond ik me weer in de auto, maar het was al te laat om de race te winnen. En tegen het einde van het verhaal crashte zelfs de game tijdens het uitschakelen van een groep vijanden. Dit zijn een aantal schoonheidsfoutjes die Hangar 13 hopelijk in de weken na launch weet te fixen. Maar al met al is Mafia: The Old Country een redelijke game geworden.